ชาอุ่น

เมื่อชาวบ้านทั้งหมู่บ้านพูดถึงจวงชิงหนิงที่ไม่มีพ่อแม่ หลังจากป่วยหนักก็ไม่ยอมอาศัยอยู่กับบ้านลุง และยืนกรานที่จะตั้งครัวเรือนเป็นหญิงโสด ทุกคนต่างส่ายหัวถอนหายใจ คิดว่าเธอกำลังเดินเข้าสู่หนทางแห่งความตาย

แต่ดูสิ เธอเปิดโรงงาน ซื้อร้านค้า สร้างบ้าน เลี้ยงสุนัขและแมว ชีวิตเธอรุ่งเรืองมาก และใครก็ตามที่สนิทสนมกับเธอล้วนมีเงินทองไหลมาเทมา

ชาวบ้าน: ตอนนี้ถ้าจะเอาใจเทพเจ้าแห่งโชคลาภยังทันไหม? รบกวนตอบด่วน กำลังรีบ...

----

ชาวเมืองจิงเฉิงทั้งหมดต่างถอนหายใจที่รัชทายาทแห่งซีอ๋องผู้งดงามสง่าและหล่อเหลาไม่มีใครเทียบได้ ต้องแต่งงานกับหญิงชาวนาธรรมดาๆ ตามพินัยกรรมของหวางเฟยผู้ล่วงลับ ทำให้เสียโอกาสแต่งงานที่ดีไปทั้งชีวิต

แต่ดูสิ ทายาทผู้นี้ดูแลเอาใจใส่ฮูหยินของเขาอย่างละเอียดอ่อน ยอมทุ่มเงินทองมากมายเพียงเพื่อให้ภรรยายิ้ม ยอมขัดคำสั่งเพียงเพื่อปกป้องหน้าตาของภรรยา ราวกับเป็นคนที่หลงรักจนไม่เป็นอันทำอะไร...

ผู้คน: ขอถามหน่อย ตอนนี้จะมาเชียร์คู่นี้ยังทันไหม?

----

เรื่องราวการเติบโตทีละก้าวของหญิงชาวนา เน้นความอบอุ่น ไม่มีความรุนแรง มีทั้งอุปสรรคในเส้นทางชีวิต และความสุขจากความสำเร็จ คู่รักได้ครองรักกันในที่สุด ความดีความชั่วมีผลตอบแทน

พี่สาวผู้ร่ำรวยที่สุดในแผ่นดิน

ในใจก็คิดว่าตอนกินข้าวเย็นจะต้องดื่มเหล้าสักแก้วเพื่อฉลองเสียหน่อย


"อ้อใช่" ฉู่จิ่นเหนียนรั้งบังเหียนม้าให้ช้าลง "ส่งคนไปบอกจิ่นโจวว่าข้าจะไปฉลองไหว้พระจันทร์กับเขา"


"ขอรับ" จิ่งเจาพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น "กระหม่อมจะรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้"


แต่แล้วก็ขมวดคิ้ว "แต่ว่าองค์ชายสี่คงจะบ่นอีกแล้ว ที่ว่าคุณชายใหญ่ไม่เคยโผล่หน้าในงานเทศกาลเลย แม้แต่งานเลี้ยงในวังก็ไม่เคยไป..."


บทที่ 363 พี่ชาย ฉันเข้าใจนาย