บทที่ 372 ได้รับความกระทบกระเทือนอย่างหนัก

แม้ว่าจวงหย่งเห้อจะปลอบใจหลายครั้งแล้วว่าเมื่อท่านฟั่นยินดีมาสอนจวงหมิงหลี่ ก็แสดงว่าต้องชอบเด็กคนนี้แน่ๆ พวกเขาไม่จำเป็นต้องกังวลมากมายขนาดนี้

แม้จะพูดเช่นนั้น แม่นางเหอก็เข้าใจเหตุผลนี้ดี

แต่พอนึกถึงว่าตัวเองเป็นแค่ชาวบ้านธรรมดาๆ จะได้เรียนหนังสือ เล่น และพูดคุยกับคนชั้นสูงที่ไกลเกินเอื้อม หัวใจของแม่นางเหอก็เต้นรัวไม่หยุด

จวงชิงหนิงไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน เพราะยุ่งอยู่กับกิจการร้านค้าและโรงงาน จึงไม่เคยคิดถึงประเด็นนี้