บทที่ 374 เปิดร้าน

"หืม?" ชู่ยวิ่นเจาหันหน้ามาด้วยความประหลาดใจ "ทำไมล่ะ?"

ฉู่จิ่นเหนียนเอียงหน้ามองชู่ยวิ่นเจาพร้อมยิ้มมุมปาก "เดาสิ?"

เดา?

ล้อเล่นเหรอ?!

ความคิดของเจ้าฉู่จิ่นเหนียนนี่ มีกี่คนกันที่จะเดาออก?

ชู่ยวิ่นเจารู้สึกว่าตอนนี้เขาเดาไม่ออกจริงๆ

โดยเฉพาะเมื่อเห็นรอยยิ้มของฉู่จิ่นเหนียนที่แฝงไปด้วยความภาคภูมิใจและเจ้าเล่ห์ ชู่ยวิ่นเจารู้สึกขนหัวลุกซู่

ทำไมถึงรู้สึกว่าจะต้องมีคนซวยแน่ๆ