010 คุณหนูตระกูลใหญ่ (10)

เย่เส้าฮวาวางกระเป๋าเดินทางไว้ที่อพาร์ตเมนต์เล็ก ๆ ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยปักกิ่ง แล้วจึงไปรายงานตัวที่มหาวิทยาลัย

หลังจากที่นักวิชาการของคณะวิทยาการคอมพิวเตอร์รอเธอที่หน้าห้องทดลอง เขาก็พาเธอเดินชมห้องทดลองทั้งหมด ทำให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมาหันมามองกันเป็นจำนวนมาก "รอให้คุณกลับมาเสียที ห้องทดลองของเราเป็นยังไงบ้าง? สนใจจะอยู่ต่อไหม?"

บุคลากรที่มีความสามารถนั้นสำคัญมากสำหรับประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนอย่างเย่เส้าฮวา นักวิชาการรู้จักกู้จิ่งอวิ๋นเป็นอย่างดี จึงรู้ว่าเย่เส้าฮวาทำอะไรอยู่ในประเทศ M ถึงได้ทุ่มเททุกอย่างเพื่อให้เย่เส้าฮวากลายเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน

"อาจารย์ เรื่องนี้ค่อยว่ากันอีกที คุณก็รู้ว่าฐานหลักของฉันอยู่ที่ประเทศ M" เย่เส้าฮวายิ้มเล็กน้อย

"ถ้าคุณต้องการ ผมจะรายงานไปยังผู้บังคับบัญชาโดยตรง" พูดถึงตรงนี้ นักวิชาการก็มองเธอแวบหนึ่ง "อีกอย่าง มีคุณชายกู้อยู่ คุณยังกลัวว่าจะย้ายฐานหลักกลับมาไม่ได้อีกหรือ?"

"เรื่องนี้เขาช่วยอะไรไม่ได้จริง ๆ" ความจริงแล้วถ้าเย่เส้าฮวาต้องการย้ายฐานหลักกลับมา ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีวิธี แต่เธอไม่สามารถพูดเรื่องนี้กับนักวิชาการได้โดยตรง เธอยังมีเรื่องอื่นที่ต้องทำ "คุณอาจจะไม่รู้ หลังจากที่ฉันออกมา FBI ก็ออกตามหา ฉันเกือบกลับมาไม่ได้... แต่ถ้าพวกคุณต้องการร่วมมือกับซิงเหอ ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีทาง"

ใบหน้าของนักวิชาการดูหม่นหมองไปชั่วขณะ แต่เมื่อได้ยินคำพูดท้ายของเย่เส้าฮวา เขาก็ยิ้มออกมา

พวกเขาเชิญเย่เส้าฮวากลับมาก็เพื่อเทคโนโลยีของซิงเหอเน็ตเวิร์คอยู่แล้ว แต่ไม่คิดว่าเย่เส้าฮวาจะตอบรับอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้

นักวิชาการรู้ดีว่า คนที่มีความสามารถอย่างเย่เส้าฮวานั้น ทุกประเทศต่างแย่งชิงกัน หากไม่ใช่เพราะความจำเป็น ประเทศ M ก็คงไม่ปล่อยให้เธอกลับมาแน่นอน

เขายังอยากจะพูดอะไรกับเย่เส้าฮวาอีก แต่ไม่คิดว่าเย่ฮั่นจะมาหา นักวิชาการมองเขาแวบหนึ่ง แล้วจำใจจากไปอย่างเสียดาย

เย่เส้าฮวาหรี่ตาหันหลัง ยังไม่ทันได้พูดอะไร เย่ฮั่นก็เข้ามากอดเธอทันที วางศีรษะสีดำสนิทลงบนไหล่ของเธอ

"เป็นอะไรไป?" เวลาผ่านไปสองปี เย่ฮั่นสูงขึ้นกว่าเดิมครึ่งหัว เย่เส้าฮวาก็ไม่ได้เตี้ยในหมู่ผู้หญิง แต่ตอนนี้เธอสูงแค่คางของเขาเท่านั้น

เย่ฮั่นรู้ว่านี่เป็นที่สาธารณะ จึงปล่อยเย่เส้าฮวาไม่นาน จมูกและดวงตาแดงก่ำ

วันนี้เขาตั้งใจจะช่วยเย่เส้าฮวาจัดการเรื่องที่พัก แต่ไม่คิดว่าเย่อเค่อจะใช้ช่วงที่พ่อเย่ป่วยเข้ายึดอำนาจจากพ่อของเขา ควบคุมตระกูลเหย่และแหล่งรายได้ของเขาอย่างสมบูรณ์ แล้วยังพูดอะไรแปลก ๆ กับเขา

"เธอบอกว่าในที่สุดฉันก็จะทรยศเธอ เธอแค่ลงมือก่อนเท่านั้น" เย่ฮั่นนั่งบนบันได ซุกหัวระหว่างเข่า เสียงแหบแห้ง "แต่มันเป็นไปได้ยังไง เธอเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของฉันนะ"

บางครั้งเขารู้สึกว่าเย่อเค่อมองเขาด้วยสายตาที่เหมือนอยากจะกินเขาเข้าไปทั้งเป็น

เย่เส้าฮวาตบศีรษะเขาเบา ๆ ขมวดคิ้ว เย่ฮั่นไม่ได้ทำอะไรผิด เย่อเค่อคนนี้... หลังจากเกิดใหม่ คงจะบ้าไปแล้วสินะ?

**

อีกด้านหนึ่ง เย่อเค่อกลับมาที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง

เพิ่งกลับมาก็ได้ยินคนรอบข้างกำลังพูดถึงนักเรียนแลกเปลี่ยนคนนั้น และยังรู้ว่านักวิชาการรอเธอเป็นพิเศษ

ข้อมูลของเย่เส้าฮวาไม่ใช่ความลับทั้งหมด บางคนก็สืบข้อมูลได้บ้าง เช่น เย่เส้าฮวาเป็นนักศึกษาอันดับหนึ่งในสาขา CS ของสแตนฟอร์ด เรียนแค่สองปีก็ได้รับรางวัลมากมาย แม้แต่ข่าวคอมพิวเตอร์ระดับนานาชาติยังเปิดคอลัมน์พิเศษให้เธอโดยเฉพาะ

เย่อเค่อจำเป็นต้องให้ความสำคัญกับนักเรียนแลกเปลี่ยนคนนี้ ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เธอได้รับความสนใจและคำชมไม่น้อย เมื่อโรงเรียนมีคนแบบนี้ปรากฏตัวขึ้นมา เธอก็เปรียบเทียบตัวเองกับคนคนนั้นโดยอัตโนมัติ

แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่า จะได้เห็นเย่เส้าฮวากับเย่อเค่อนั่งอยู่บนบันไดข้างประตูห้องทดลอง พร้อมกับรุ่นพี่จากห้องทดลอง คนนั้นดูสุภาพกับเย่เส้าฮวา

เย่อเค่อชี้ไปที่เย่เส้าฮวาทันที นึกขึ้นได้: "เธอคือนักเรียนโอนย้ายคนนั้นเหรอ?"

บางทีสีหน้าของเธออาจจะน่ากลัวเกินไป ทำให้รุ่นพี่คนนั้นและนักวิชาการที่เพิ่งออกมาพอดีต่างชะงักฝีเท้า

"เย่อเค่อ เธอมาได้พอดีเลย ขอแนะนำสมาชิกใหม่ของห้องทดลองเรา เพื่อนเย่ เย่เส้าฮวา พวกเธอสองคนนามสกุลเดียวกันด้วยนะ" นักวิชาการปรับแว่นตา ดูมีความสุขมาก "อ้อใช่ เพื่อนเย่เส้าฮวารู้จักกับคนของซิงเหอเน็ตเวิร์ค เมื่อกี้ยังช่วยห้องทดลองของเราปิดดีลความร่วมมือกับซิงเหอด้วย"

เขาไม่พูดก็ยังดี พอพูดเรื่องนี้ขึ้นมา สีหน้าของเย่อเค่อยิ่งดูแย่ลง

บริษัทซิงเหอเน็ตเวิร์คอยู่ในประเทศ M มาตลอด เย่อเค่อแม้แต่คนวงนอกของพวกเขายังติดต่อไม่ได้ แต่เย่เส้าฮวากลับรู้จักคนของซิงเหอ?

ทุกคนในวงการไอทีไม่อาจปฏิเสธศักยภาพของซิงเหอ อนาคตของวงการไอทีจะถูกนำโดยซิงเหออย่างสมบูรณ์ มีเพียงการร่วมมือกับซิงเหอเท่านั้น ถึงจะหาที่ยืนในวงการไอทีในอนาคตได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเย่อเค่อ เธอรู้ดีว่าตัวเองมีน้ำหนักแค่ไหน เมื่อความได้เปรียบในชาติก่อนของเธอหมดไป เธอก็ไม่เหลืออะไรเลย ดังนั้นเธอจึงต้องการร่วมมือกับซิงเหออย่างเร่งด่วน

แต่การร่วมมือกับซิงเหอยากแค่ไหน?

อย่าว่าแต่หัวหน้าของพวกเขาที่เห็นหัวแต่ไม่เห็นหาง เย่อเค่อเคยพยายามดึงดูดความสนใจของซิงเหอในการแข่งขันแฮกเกอร์ แต่ไม่คิดว่าจะถูก Y ชิงความได้เปรียบไปหมด

และตอนนี้เธอได้ยินว่าเย่เส้าฮวา คนที่เธอไม่เคยสนใจเลย กลับมีความเชื่อมโยงกับซิงเหอเน็ตเวิร์ค?!

นี่ไม่เหมือนกับชาติก่อน เธอไม่ใช่แค่เล่นหมากล้อมเหรอ? ทำไมถึงเรียนการเขียนโปรแกรมด้วย?

สีหน้าของเย่อเค่อเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เดิมคิดว่าเธอทิ้งเย่เส้าฮวาไว้ข้างหลังแล้ว แต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายแทบจะปีนขึ้นมาถึงไหล่ของเธอแล้ว

ไม่ควรเป็นแบบนี้ เย่อเค่อกำมือแน่น การเกิดใหม่ครั้งนี้ของเธอก็เพื่อเอาชนะเย่เส้าฮวา ไม่ใช่เพื่อให้ถูกเย่เส้าฮวาเหยียบย่ำและทำให้อับอายอีกครั้ง!

"เย่เส้าฮวา เธอคงไม่คิดว่าตอนนี้บ้านเย่อยู่ในมือฉันแล้วนะ" เย่อเค่อสูดลมหายใจลึก เข้าใกล้เย่เส้าฮวา

แม้จะไม่คิดว่าเย่เส้าฮวาจะแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ แต่เมื่อนึกถึงว่าบ้านเย่อยู่ในมือเธอ เย่อเค่อก็รู้สึกสงสารเย่เส้าฮวาขึ้นมาทันที

"แล้วยังไงล่ะ?" เย่เส้าฮวาหรี่ตา ไม่เข้าใจความหมายของเย่อเค่อ

"ก็คือ อย่าคิดว่าเธอจะเข้าบ้านเย่ของเราผ่านเย่ฮั่นได้ คนที่ร่วมมือกับซิงเหอเน็ตเวิร์คมีตั้งเยอะแยะ ไม่ขาดเธอคนเดียวหรอก เธอลองคิดดู ซิงเหอเน็ตเวิร์คจะเป็นศัตรูกับบ้านเย่ทั้งบ้านเพื่อเธอคนเดียวเหรอ?" ในเมืองจิงเฉิง คนที่รู้จักตัวตนของเย่เส้าฮวามีไม่กี่คน ดังนั้นเย่อเค่อจึงคิดว่าเย่เส้าฮวาเป็นเพียงนักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง แต่เพราะมีพรสวรรค์ดีจึงถูกซิงเหอเน็ตเวิร์คสนใจ

ตอนนี้เย่อเค่อควบคุมบ้านเย่ทั้งหมด มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ท่ามกลางความโกรธและตกใจ เธอยังรู้สึกเหนือกว่าเย่เส้าฮวาอย่างบอกไม่ถูก

"เย่เส้าฮวา ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะอยู่ในห้องทดลองต่อไป" เย่อเค่อมองเย่เส้าฮวา ดวงตาลึกล้ำ

เดิมทีวันนี้เธอได้รับมอบหมายให้ดูแลธุรกิจของตระกูลเหย่แล้ว และกำลังจะบอกนักวิชาการว่าจะออกจากห้องทดลองชั่วคราว เพื่อไปจัดการธุรกิจของตระกูลเหย่โดยเฉพาะ ไม่ให้ตกไปอยู่ในมือของเย่ฮั่น

แต่ตอนนี้เพราะการปรากฏตัวของเย่เส้าฮวา เธอจึงล้มเลิกความคิดนี้ ชาติก่อนเย่เส้าฮวาเหยียบเธอไว้ใต้เท้า ความทะเยอทะยานอย่างรุนแรงทำให้เย่อเค่อไม่ยอมออกจากห้องทดลองในตอนนี้ เธอต้องอยู่ที่นี่ต่อไป

เย่อเค่อฝังเล็บลงในฝ่ามือ เธอจะเขียนโปรแกรมซอฟต์แวร์ล้ำสมัยทั้งหมดที่เหลืออยู่ในสมองของเธอ เธอจะเอาของเด็ดที่เก็บไว้จากชาติหน้าออกมาทั้งหมด