"เชาหัวมาพอดี พอดีเป็นเวลาอาหาร" แม่อันลุกขึ้นทันที ยิ้มแล้วดึงเย่เส้าฮวาเข้ามา
แม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันมากนัก แต่ลูกสาวคนนี้ที่มีดวงตาคล้ายกับเธอและเฒ่าอัน เธอก็รู้สึกชอบอยู่ในใจ
เย่เส้าฮวาจับจ้องไปที่คุณปู่ที่กำลังค่อยๆ เดินลงมาจากชั้นบน แววตาของเธอนุ่มนวลขึ้นทันที
คุณปู่บ้านอันตั้งใจอยากให้เย่เส้าฮวากลับมา พอเห็นเธอก็รู้สึกสนิทใจอย่างไม่คาดคิด คุณปู่บ้านอันที่ปกติเคร่งขรึมกับคนในบ้าน กลับทำหน้าบึ้งกับเย่เส้าฮวาไม่ลงเลย