หยุนหม่อมองเย่เส้าฮวาอย่างเย็นชา ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง
"หยุน...หยุน..." เหมิงหยู่เฉินก็ได้สติกลับมา
เย่เส้าฮวาก็ดึงมือกลับ มองเขาอย่างครุ่นคิด
"เมื่อกี้คุณทำให้ฉันสูญเสียสติได้ยังไง?"
หยุนหม่อเห็นเย่เส้าฮวาไม่สนใจเขา ก็ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม เพียงแค่หันไปทางเหมิงหยู่เฉินอย่างไม่รีบร้อน "เอาโทรศัพท์มา"
เสียงนั้นฟังดูสงบ แต่กลับทำให้คนขนลุกซู่