เย่เส้าฮวารู้สึกถึงสายตาที่จ้องมองเธอ
เป็นกู้หยวนและคนอื่น ๆ นั่นเอง
สายตาที่มองเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังและเจตนาฆ่า
และเย่เซียงเซียงก็ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมซูเหรินถึงไม่เอาพวกเขาทั้งสามคนที่เป็นมือฉกาจ แต่กลับพาเย่เส้าฮวาที่เป็นภาระไปด้วย
นี่มันไม่ใช่การหาทางตายหรอกหรือ?
ซูเหรินก็ไม่ได้วางแผนที่จะอยู่ที่นี่นาน
ถือโอกาสตอนที่โลกหายนะเพิ่งระเบิด เส้นทางทั้งหมดยังคงเปิดอยู่ เขาต้องรีบไปให้ถึงเมืองจิงโดยเร็วที่สุด