บทที่ 22 ส่งอาหาร

"แม่คะ ช่วงนี้พ่อยุ่งมากเหรอคะ หนูแทบไม่ได้เจอท่านเลย" เต้าหัวถามขึ้น

หลี่ฟูเหรินวางสมุดบัญชีในมือลง พูดอย่างจริงจัง "ราชสำนักส่งเจ้าชายฉุยลงมาช่วยเหลือผู้ประสบภัย พ่อเจ้าก็เลยต้องยุ่งน่ะสิ"

เต้าหัวสงสัย "แต่ว่าอำเภอหลินอี๋ไม่ได้ประสบภัยรุนแรงนี่คะ" ถ้าจะยุ่งก็น่าจะเป็นที่ที่ประสบภัยรุนแรงสิ

หลี่ฟูเหรินถอนหายใจ "ก็เพราะไม่รุนแรงพ่อเจ้าถึงได้ยุ่ง ยุ่งจัดการช่วยเหลือผู้อพยพที่ไร้ที่อยู่น่ะ ผู้จัดการซุนบอกว่า ช่วงนี้มีผู้อพยพทยอยมาถึงอำเภอหลินอี๋แล้ว พ่อเจ้าสองสามวันนี้ยุ่งจนแทบไม่ได้หยุดพัก กินนอนอยู่ที่เสี้ยนหย่าด้านหน้า กลางคืนถึงจะกลับมานอนที่เรือนหลัง"