บทที่ 58 อาหารค่ำวันตรุษจีน

มื้อค่ำวันส่งท้ายปีเก่าที่บ้านหยานเป็นไปอย่างเงียบสงบ เมื่อมีพ่อเลี้ยงอยู่ด้วย เต้าหัวก็อดนึกถึงตอนที่โดนตบที่ศาลาไม่ได้ อย่าว่าแต่จะช่วยสร้างบรรยากาศเลย แค่อดทนไม่เดินออกไปก็นับว่าอดกลั้นมากแล้ว

จนถึงตอนนี้ เธอยังจำเสียงอื้ออึงในหูและความเจ็บแสบร้อนบนใบหน้าได้

ตอนนั้นถ้าพ่อเลี้ยงคิดถึงความสัมพันธ์พ่อลูกสักนิด ก็คงไม่ตบแรงขนาดนั้น

สำหรับพ่อแบบนี้ เธอไม่อยากทุ่มเทความรู้สึกใดๆ อีกแล้ว