เมื่อเซียวเย่หยางมาเยี่ยมบ้านหยานบ่อยขึ้น และสนิทสนมกับพี่น้องทั้งสามมากขึ้น แย้นจื้อเกาก็ไม่ต้องรีบกลับจากสำนักมณฑลมาต้อนรับทุกครั้งเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้ทุกคนอยู่ด้วยกันอย่างสบายๆ เหมือนเป็นครอบครัวที่สนิทกันมาแวะเยี่ยมเยียน
ที่สำนักมณฑล
ทุกคนเห็นแย้นจื้อเกาจัดการงานอย่างใจเย็น แม้ท่านอ๋องน้อยมาก็ไม่ได้รีบกลับบ้านไปต้อนรับ ทำให้พวกเขารู้สึกทั้งอิจฉาและทึ่ง