บทที่ 231 ฝนตกมาก

แม่นางเหรินและฟางกุ้ยอยู่ในเรือนเต้าหัวไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม พอพวกเขาเสร็จธุระ หลี่ฟูเหรินก็ได้รับข่าวทันที

หลังจากได้ฟังกฎระเบียบสองข้อที่เต้าหัวเพิ่มเติม หลี่ฟูเหรินนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง "เด็กคนนี้คิดได้ละเอียดจริงๆ การลงทะเบียนอาหารของแต่ละเรือนเป็นลายลักษณ์อักษร ทุกคนจะได้รู้จำนวนที่แน่นอน ป้องกันไม่ให้บางคนกินแล้วยังรู้สึกว่ากินน้อยไป"

ผิงถงพยักหน้า "สองปีที่ผ่านมาจวนเราสบายขึ้น บ่าวสังเกตว่าคุณชายรองและฮูหยินรองทุกครั้งที่สั่งอาหารจะสั่งมากมาย ถ้ากินไม่หมดก็จะเสียเปล่ามากเลยเจ้าค่ะ"