บทที่ 244 จับได้คาหนังคาเขา

บรรดาคนรับใช้ในจวนแย้นต่างรู้ดีถึงความน่าเกรงขามของเต้าหัว แต่ถึงแม้จะแสดงความเคารพภายนอก ในใจก็ไม่ได้หวาดกลัวมากนัก

ไม่มีอะไรมาก เพราะปกติเต้าหัวปฏิบัติต่อคนรับใช้ด้วยความเมตตา เวลาสั่งงานอะไรก็พูดจาไพเราะ แทบไม่เคยทุบตีด่าว่าคนรับใช้เลย

การได้รับใช้ที่เรือนเต้าฮวาถือเป็นงานที่สบายและสุขสบายที่สุดในจวนแย้นเลยทีเดียว

แต่ครั้งนี้ การไล่แม่ลูกแม่นางเหรินออกไป ทำให้ทุกคนได้เห็นความน่าเกรงขามที่แท้จริงของคุณหนูใหญ่ตระกูลเหยียน