บทที่ 48 ไม่มีใครทำได้
เพราะไม่มีใครทำได้นั่นแหละ หงอิงถึงได้มั่นใจขนาดนี้
ถึงแม้ว่าคุณจะพาตัวจริงมาต่อหน้าฉัน แล้วมันจะทำอะไรได้ล่ะ
พูดปากเปล่าจะมีประโยชน์อะไร เธอก็พูดได้เหมือนกัน คุณบอกว่าฉันเป็นของปลอม แล้วหลักฐานล่ะ มีไหม คุณมีหลักฐานไหม
หลี่หย่าจือมองหงอิงที่ยโสโอหังแบบนี้ แต่ไม่สามารถแก้ต่างอะไรได้ เธอไม่มีแรงอยู่แล้ว ตอนนี้ก็เลยหมดสติไปเลย