บทที่ 353 การสอบสวน 2

บทที่ 353 การสอบสวน 2

อี้จื่อหลานขมวดคิ้ว ตั้งแต่ที่ 'หยางอี้' เริ่มพูดเรื่องนี้ เขารู้สึกว่ามันช่างเหลวไหลเหลือเกิน หากเป็นปกติ เขาคงขัดจังหวะ 'หยางอี้' ไปแล้ว เพราะเขาไม่สนใจฟังคนเล่านิทาน

แต่ตอนนี้ เขาเพียงแค่นั่งฟังเงียบๆ ทว่าในใจกลับมีคลื่นลมปั่นป่วนราวกับมหาสมุทร

"วันนั้นฉันตื่นนอน พบว่าในห้องมีบางอย่างแปลกไป ข้างกายฉันมีสาวใช้นอนอยู่ ในห้องมีกลิ่นเหล้าค้างคืน ฉันโกรธมาก คิดว่าสาวใช้ล่อลวงให้ฉันทำผิด สาวใช้คุกเข่าสั่นเทาขอความเมตตา ฉันไม่ทันสังเกตว่าเธอเรียกฉันว่าคุณชายรอง..."