บทที่ 376 ตีกลองร้องทุกข์
หลิวซานกลับคว้าตัวเธอลากออกไปข้างนอก "หุบปากเดี๋ยวนี้ อิ่นเหนียงตายเพราะพวกเราชัดๆ"
พี่น้องสามคนของหลิวต้าซานไม่กล้าพูดอะไร พวกเขาอยากจะตำหนิหลิวซานเหนียงเหมือนกัน แต่ไม่มีหน้าที่จะทำเช่นนั้น
คุณนายไป๋เกาะประตูแน่น ไม่ยอมปล่อยมือไม่ว่าอย่างไร เธอจ้องหลิวซานเหนียง สีหน้าเต็มไปด้วยความแค้น
หลิวซานเหนียงพยายามดึงแต่ก็ดึงไม่ไหว หลิวซานเริ่มโกรธจัด รู้สึกว่าเสียหน้าไปหมดแล้ว เขามองดวงตาเรียบเฉยของหลิวซานเหนียง รู้สึกละอายใจอย่างที่สุด