Chapter 30 - Kidnap.

"Ba't ka nandito?" tanong ni Zaru.

"Why? Gusto ko lang i-congratulate yung one of my boyfriend's friends for having an awesome job," sabi ni Traciliz.

"San mo 'yan nalaman?" tanong ni Kezinur.

"Bakit? It's not your business kung saan ko siya nalaman," sabi ni Traciliz.

"And by the way, why don't you all guys accept my friend request?" tanong ni Traciliz.

"Ayaw namin, bakit?" sabi ni Xyru.

"Ahh, so you all gonna treat me like your enemy," sabi ni Traciliz.

"If Keizru was here, he would protect me, even if he was your friend," sabi ni Traciliz.

"If Keizru was still alive, he would tell you that he already had a boyfriend—and that is me," sabi ni Zeikru.

"HAHA... you're too funny. Kahit kailan, I will not believe you. You're full of lies," sabi ni Traciliz.

"Fine... if you think this is too funny, why don't you believe that you and Keizru were also a joke," sabi ni Zeikru.

"Tsk... you son of a bitch. I hope lagi kayong minumulto ng boyfriend ko..." sabi ni Traciliz na paalis.

"I also hope na multuhin kadin ng boyfriend ko." Sabi ni Zeikru na nagagalit.

"Psycho..." sabi nila.

"Si Traciliz talaga 'yon? Walang hiya talaga siya, porket napag-aral lang sa ibang bansa," sabi ni Keizru.

"Oo... siya na talaga 'yon, yung nag-ghost sa'yo," sabi ni Zeikru.

"Grabe siya..."

"Ay oo nga pala, ano pala sasabihin mo?" tanong ni Qurina.

"Ay, alam niyo ba..." itinuloy ni Zeikru.

"Ay hindi, 'di mo pa sinasabi sa'min..." sabi ni Qurina.

"Wag na nga..." sabi ni Zeikru.

"Joke lang. Ano ba 'yon?" sabi ni Qurina.

"Yung cause of death ni Keizru na nakalagay sa death certificate niya ay intracerebral hemorrhage," sabi ni Zeikru.

"Ahh... ang lala nun," sabi nila.

"Patulong kami, pa-research ng sakit na 'yon..." sabi ni Zeikru.

"Titingnan lang natin kung 'yon ba talaga yung totoong dahilan ng pagkamatay ni Kei," sabi ni Zeikru.

"Parang pakiramdam namin may iba pa," dagdag pa niya.

"Sige..." 

"Salamat!"

Sa bahay nila Zeikru.

"Kei, uuwi sila mama bukas. Ok lang ba?" tanong ni Zeikru.

"Ah, ayos lang..." sabi ni Keizru.

"Ano pala plano mo? Paano mo malalaman?" tanong ni Zeikru.

"Iiimbestigahan ko na lang. Pero may duda ako na si tita yung nasa likod nito... kaya ayaw niyang sabihin," sabi ni Keizru.

"Oo nga, parang suspicious si Ma'am Dryka. Baka may alam siya tungkol sa pagkamatay mo," sabi ni Zeikru.

"Sa susunod, kapag nakakolekta na ako ng enough na info, try ko magparamdam kay tita at tanungin ko lahat ng nalalaman niya," sabi ni Keizru.

"Gusto mo, samahan kita?" tanong ni Zeikru.

"Wag na, magpaparamdam lang naman ako," sabi ni Keizru.

"Kung tapos ka na d'yan, pwede mag... ano... tayo?" tanong ni Zeikru.

"Ano? Haha, 'yan ka na naman," sabi ni Keizru.

"Pleaseee..." sabi ni Zeikru.

"Sige... tara..." sabi ni Keizru.

"Pero ayos lang ba kahit wag muna yung jakolan?" tanong ni Zeikru.

"Tingnan natin. At saka, hindi ko ma-o-overcome yung takot ko kung hindi natin susubukan," sabi ni Keizru.

"Yesssss," tuwang-tuwa si Zeikru.

Hinubad na ni Zeikru at ni Keizru yung mga damit nila at dinidilaan ni Keizru yung katawan ni Zeikru.

"Ahh, ang sarap," sabi ni Zeikru.

"Anong lasa? Haha. Ako nga yung tumitikim sa'yo eh," sabi ni Keizru.

"Haha, sa'yo, anong lasa ko?" sabi ni Zeikru.

"Blehh, lasang pawis haha," sabi ni Keizru.

"Haha, sarap na sarap ka pa eh," sabi ni Zeikru.

"Tara, simulan na natin," sabi ni Keizru.

"Ako sa top," dagdag pa niya.

"Sige..." sabi ni Zeikru.

Nang sinimulan nila 'yon, nakatulala lang si Keizru na bakas na bakas ang takot.

"Kung 'di mo kaya, wag na lang," sabi ni Zeikru.

"Hindi, kaya ko 'to," sabi ni Keizru habang nakatitig pa rin.

"Sige, pero sabihin mo kung hindi mo na kaya," sabi ni Zeikru.

"Sige..." sabi ni Keizru.

"Si-simulan ko na..." sabi ni Keizru.

Sinimulan na ni Keizru, kaso sa sobrang takot at panginginig, natumba silang dalawa at naaksidenteng nasapian ni Keizru si Zeikru.

"Whaaa!" sabi ni Zeikru.

"Patay! Lagot ako." sabi ni Keizru.

Sa parehong gabi na iyon, may dalawang batang lalaki ang naglalakad sa kalsada.

"Huy... lagot tayo nito sa magulang natin, gabi na tayo nakauwi," sabi ng unang batang lalaki.

"Ako bahala," sabi ng pangalawang batang lalaki.

"Buti ka pa nga, hindi strikto magulang mo. Kawawa naman ako," sabi ng unang lalaki.

"Sabihin ko na nasa bahay kita kaya late ka na umuwi," sabi ng pangalawang lalaki.

"Sabi mo 'yan ha. Ayaw ko na ulit mabugbog," sabi ng unang lalaki.

Habang sila ay naglalakad, may dalawang lalaki rin ang dumating, naka-itim na jacket, naka-shades, at naka-mask. At bigla silang kinidnap.

"Tulong—"

"Hmmpppp..." sigaw ng mga bata.