ตอนที่ 142 บัวหิมะมัวเมา (3)
“...” จวินอู๋เสียเงียบไป นางถูกคำพูดของเด็กหนุ่มตรงหน้าทำให้ตกตะลึงจนพูดไม่ออกแล้ว
ภูติวิญญาณของนางอย่างนั้นรึ
ดูเหมือนนางจะมีภูติวิญญาณเพียงแค่ตนเดียว…
ดวงตาของเจ้าสัตว์ร้ายสีดำเบิกกว้าง มันมองไปที่เด็กหนุ่มรูปงามผู้มีเส้นผมสีเงินยวงตรงหน้าด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“เจ้า...คือเจ้าก้อนไขมันน้อยอย่างนั้นรึ!” มันแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองเลยพับผ่าสิ