ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร
ตอนที่ 164 ฉีกกระชากและกลืนลงท้อง (2)
ภาพฉากการต่อสู้ที่ดุเดือด ทำเอาใครหลายๆ คนที่อยู่ในท้องพระโรงตะลึงจนอ้าปากค้าง
เมื่อเห็นว่าสัตว์ร้ายสีดำคือฝ่ายที่ยืนอยู่เหนือกว่า ความบ้าคลั่งในดวงตาของมั่วเซวี่ยนเฝ่ยก็คล้ายจะดิ่งลึกมากขึ้นไปอีก
มันเป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไรกัน!
ราชสีห์ทองคำยักษ์ของเขาจะพ่ายแพ้ให้กับสัตว์เดรัจฉานสีดำตัวนั้นได้อย่างไร!
ทันใดนั้น มั่วเซวี่ยนเฝ่ยก็รู้สึกได้ว่าส่วนลึกของจิตวิญญาณของเขากำลังถูกเหวี่ยงให้ขึ้นลงอย่างบ้าคลั่ง รู้สึกเจ็บปวดรุนแรงแล่นไปทั้งร่างราวกับว่ามีใครบางคนกำลังพยายามกระชากวิญญาณของเขาออกไปอยู่ หน้าอกของเขากระเพื่อมขึ้นลงอย่างยากลำบากและลมหายใจของเขาก็ติดขัด เขายกมือขึ้นกุมหน้าอกไว้แน่น ความรู้สึกที่เหมือนกับเส้นเอ็นถูกดึงทึ้ง หัวใจถูกควักออกจากร่างทั้งเป็น ทำให้เขาคิดได้ทางเดียว...
มั่วเซวี่ยนเฝ่ยหันขวับไปมองราชสีห์ทองคำยักษ์ทันที
ภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้า ทำเอาทั้งเขาและทุกคนถึงกับลมหายใจสะดุด
สัตว์ร้ายสีดำขนาดใหญ่กำลังกดร่างของราชสีห์ทองคำยักษ์ที่มีขนาดตัวใหญ่กว่าลงกับพื้นใต้อุ้งเท้าของมัน ปากที่มีเขี้ยวแหลมคมเรียงซ้อนกันเป็นทางน่ากลัว กำลังกัดกินเนื้อของราชสีห์ทองคำยักษ์อย่างเอร็ดอร่อยราวกับมื้ออาหารอันโอชะ เพราะภูติวิญญาณไม่มีกายเนื้อที่แท้จริง มันจึงไม่มีภาพโลหิตไหลลงมาให้เห็น เห็นเพียงแต่ละอองพลังวิญญาณกำลังเปล่งแสงระยิบระยับออกมาจากบาดแผลที่ถูกกินนั้น
นี่มัน…นี่มัน…
เป็นไปได้อย่างไรกัน!
มั่วเซวี่ยนเฝ่ยยกมือขึ้นกุมหน้าอก ทุกๆ คำที่ราชสีห์ทองคำยักษ์ถูกเจ้าสัตว์ร้ายสีดำตัวนั้นกินเข้าไป ก็คือความเจ็บปวดแสนสาหัสที่เขาต้องเผชิญ เขาพยายามทำความเข้าใจสถานการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น มองสลับไปมาระหว่างราชสีห์ทองคำยักษ์และสัตว์ร้ายสีดำ จากนั้นแนวความคิดหนึ่งที่น่ากลัวก็ผุดขึ้นในใจของเขา
ไม่จริงใช่หรือไม่…
อย่าว่าแต่มั่วเซวี่ยนเฝ่ยเลย แม้แต่มั่วเฉี่ยนยวนและเหล่าทหารหาญจากกองทัพรุ่ยหลินก็ยังถูกภาพสัตว์ร้ายสีดำตรงหน้า ทำเอาตกใจกลัวจนวิญญาณหลุดลอยออกจากร่าง
กลืนกินภูติวิญญาณตนอื่น! ช่างเป็นอะไรที่ไม่เคยได้ยินได้เห็นมาก่อน!
เป็นที่รู้กันดีว่าภูติวิญญาณ คือส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณที่ผสานเข้ากับดวงวิญญาณของมนุษย์เจ้าของพันธสัญญา มันไม่มีทางแยกออกจากกันได้ แต่ตอนนี้มันกำลังถูกกลืนกินโดยสิ่งมีชีวิตอื่น!
นี่มันจะน่ากลัวมากเกินไปหน่อยแล้ว!
มั่วเฉี่ยนยวนละสายตาจากภาพตรงหน้าแล้วหันไปมองจวินอู๋เสียโดยไม่รู้ตัว เห็นแต่รอยยิ้มบนใบหน้าของนางค่อยๆ จางหายไป นัยน์ตาของเด็กสาวหดเล็กลง กำลังมองภาพที่สัตว์ร้ายสีดำกลืนกินเหยื่อของมันอย่างครุ่นคิด
จวินอู๋เสียไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่ามั่วเฉี่ยนยวนกำลังจ้องมองนางอยู่ ตอนนี้ความสนใจทั้งหมดของนางถูกเสี่ยวเฮยดึงดูดเอาไว้หมดแล้ว
ไม่ว่าจะในอดีตหรือปัจจุบัน เสี่ยวเฮยคือสหายคนสำคัญที่อยู่เคียงข้างกายนางเสมอๆ มันติดตามนางไปทุกที่ เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณที่ไม่อาจแยกจากกันได้ตลอดกาล
ในชาติก่อน คนเสียสติผู้นั้นใช้ความรู้ทางเทคโนโลยีชั้นสูงมาทำการวิจัยทดลองมากมาย เสี่ยวเฮยก็คือหนึ่งในเหยื่อที่ต้องสังเวยให้กับความบ้าคลั่งนั้น
แมวดำตัวน้อยแต่เดิมเป็นเพียงสัตว์ธรรมดา ทว่าหลังจากที่มันผ่านการทดลองและผ่าตัดซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันก็กลายเป็นสัตว์สังเคราะห์ที่เหลือทิ้งไว้เพียงร่างวิญญาณที่แข็งแกร่งและทรงพลัง ในตอนแรกเสี่ยวเฮยของนางไม่ได้มีสติปัญญาสูงส่งเช่นนี้ ระดับความคิดของมันก็เทียบเท่ากับสัตว์ทั่วๆ ไป คนเสียสติผู้นั้น เล็งเห็นว่ายังสามารถพัฒนาเดินหน้าสร้างความสมบูรณ์แบบให้กับมันได้อีกขั้น จึงทำการผสานร่างวิญญาณของมันเข้ากับดวงวิญญาณของมนุษย์ นี่ถึงทำให้วิญญาณของนางและเสี่ยวเฮยเชื่อมต่อกันอย่างสมบูรณ์!
จวินอู๋เสียไม่แปลกใจเลยที่เสี่ยวเฮยจะติดตามนางมายังโลกใบนี้ด้วย เพราะหลังจากการหลอมรวมวิญญาณ ดวงวิญญาณของนางอยู่ที่ไหน ดวงวิญญาณของเสี่ยวเฮยก็จะติดตามไปด้วยทุกที่
อาจกล่าวได้ว่า แมวดำของนางเป็นผลผลิตที่เกิดขึ้นจากการทดลองทางวิญญาณ มีสถานภาพคล้ายๆ กับภูติวิญญาณประเภทสัตว์ร้ายของโลกนี้ แต่ไม่ได้เหมือนกันทุกประการเสียทีเดียว
จนถึงตอนนี้ เจ้าแมวดำถึงเพิ่งส่งข้อความมาหาจวินอู๋เสียว่า
เจ้านาย! ข้าสามารถกินเจ้าสิงโตทองคำยักษ์ตัวนี้ได้แหละ แถมยังสามารถดูดซับพลังวิญญาณของมันได้ด้วย
นี่เป็นการค้นพบครั้งใหม่!
จวินอู๋เสียอยากรู้อยากเห็นมาก นางอยากรู้ว่าหลังจากที่เสี่ยวเฮยกินราชสีห์ทองคำยักษ์ตัวนั้นลงไปจนหมดแล้ว มันจะเกิดความเปลี่ยนแปลงเช่นไรบ้าง จะเป็นเพียงแค่อาหารที่ถูกย่อยทั่วไป หรือทำให้มันเกิดการพัฒนากลายพันธุ์ขึ้นอีกครั้ง
แทบทนรอผลลัพธ์สุดท้ายไม่ไหวแล้วสิ!
ราชสีห์ทองคำยักษ์ค่อยๆ ถูกกัดกินต่อหน้าทุกคนในท้องพระโรง สัตว์ร้ายสีดำไม่แยแสสายตาและความคิดหลากหลายที่มองมาที่มันสักนิด ตอนนี้มันกำลังดื่มด่ำเพลิดเพลินไปกับความเอร็ดอร่อยจากเนื้ออันโอชะตรงหน้า
เจ้าสัตว์ร้ายสีดำตัวนี้...สรุปแล้วมันคือตัวอะไรกันแน่ เหตุใดถึงสามารถ ‘กิน’ ภูติวิญญาณตนอื่นได้!