ตอนที่ 45 ตำราชำรุด (3)
“รอเดี๋ยว” หลังจากคิดตริตรองอยู่สักพัก สุดท้ายนางก็กัดฟันพูดออกมา
ชายหนุ่มหันหน้ากลับมาอย่างช้าๆ มองจวินอู๋เสียอย่างไม่สนใจ “ขอโทษจริงๆ ข้าไม่สนใจโอสถวิเศษ”
“ข้ารู้” ท่าทางของชายหนุ่มตอนนี้แตกต่างจากตอนแรกอย่างสิ้นเชิง จุดนี้ยืนยันได้แล้ว
“เจ้าบอกข้าได้หรือไม่ว่าแถวนี้มีที่ให้แลกของที่เจ้าต้องการบ้างหรือเปล่า ข้าจะไปแลกเปลี่ยนมาให้” จวินอู๋เสียพูดอย่างใจเย็น นางมองชายหนุ่มด้วยดวงตาที่ว่างเปล่า ปราศจากอารมณ์ใดๆ ทั้งนั้น