เย่เป่ย

นิยายโรแมนติก-แฟนตาซีที่นางเอกโหด เทพ! ส่วนพระเอกคลั่งรักและหน้าหนามาก!
เธอเป็นแพทย์หญิงอัจฉริยะแห่งศตวรรษที่ยี่สิบสี่ ด้วยเข็มเงินเพียงเล่มเดียวก็สามารถชุบชีวิตคนตายให้ฟื้นขึ้นมาได้
ทว่าการเดินทางข้ามมิติเพียงครั้งเดียว กลับพลิกทุกอย่างให้กลับตาลปัตรในช่วงค่ำคืน
กลายเป็นคุณหนูใหญ่ขยะแห่งจวนอ๋องที่ใครๆ ต่างก็ก่นด่าสาปแช่ง ไม่มีทั้งภูติวิญญาณ เย่อหยิ่งจองหองไร้ความสามารถ
ในฐานะคุณหนูแห่งจวนอ๋องที่ยิ่งใหญ่ กลับถูกคู่หมั้นพาคนรักใหม่มาเหยียดหยามกันถึงหน้าประตูจวน!
ข้าผู้ซึ่งแต่เดิมเป็นถึงบุตรีที่รักของสวรรค์ สามารถยืนอยู่บนจุดสูงสุดแล้วกวาดตามองไปทั่วทั้งใต้หน้า ไหนเลยจะปล่อยให้พวกเจ้ามาหยิ่งผยองและอวดดีต่อหน้าข้าได้! ในเมื่อมีเข็มเงินอยู่ในมือก็เท่ากับว่าได้กุมใต้หล้านี้เอาไว้แล้ว!
สมบัติของสวรรค์และโลกล้วนอยู่ในมือของนาง ตำราการบ่มเพาะชั้นเยี่ยมกองสุมสูงเท่าภูเขา
นางจะทำให้พวกมันได้รู้ว่าสิ่งใดคือการตบหน้าที่แท้จริง!
ไม่คาดคิด ดันไปช่วยชีวิตเจ้าหนอนน่ารำคาญที่รู้จักแต่เดินตามก้นนางต้อยๆ เข้าเสียได้

“เราไม่คุ้นเคยกัน” แพทย์หญิงอัจฉริยะบางคนเลิกคิ้วขึ้นกล่าวอย่างเย็นชา
เขาปลดเสื้อคลุมตัวนอกออกด้วยท่วงท่าเชื่องช้า พูดอย่างหน้าด้านว่า
"หากใส่เสื้อผ้าแล้วเจ้าจำไม่ได้ เช่นนั้นข้าถอดเสื้อผ้าออกเจ้าคงจะพอคุ้นเคยขึ้นมาบ้างกระมัง!"


ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร

ตอนที่ 48 โลกนี้ช่างคับแคบ (3)


มั่วเซวี่ยนเฝ่ยมีสีหน้าน่าเกลียด ขณะที่เขาพยายามข่มกลั้นอารมณ์ของตน ไป๋อวิ๋นเซียนขมวดคิ้วของนางเล็กน้อยจากนั้นนางก็ก้าวออกมาด้านหน้า หยิบขวดกระเบื้องเคลือบขนาดเล็กออกมาจากแขนเสื้อแล้วยื่นมันส่งให้แก่ชายชรา


“แค่นี้พอหรือไม่” ไป๋อวิ๋นเซียนเชิดหน้าถามด้วยน้ำเสียงติดจะเยาะหยันเล็กน้อย


ชายชราคว้าขวดไป เขาเลิกคิ้วขึ้นและจ้องมองไปยังไป๋อวิ๋นเซียน
