บทที่ 79 ให้โอกาสคุณจัดระเบียบคำพูดใหม่อีกครั้ง!

ในห้องนอนหญิงที่แคบ มีกลิ่นแปลกๆ ลอยอยู่ในอากาศ ในที่ที่แสงไฟฉายส่องไม่ถึง ผ้าปูที่นอนพลิ้วไหวเบาๆ ราวกับมีบางสิ่งคลานออกมา

เสียงฝนกระทบกรอบหน้าต่าง นอกหอพักฝนตกหนักและลมแรง แต่ภายในหอพักกลับเงียบจนน่าหวาดหวั่น

แขนของเขาลอยอยู่เหนือกระดาษขาว เฉินเกอกำปากกาไว้ พยายามทำให้ตัวเองผ่อนคลาย

หลังจากท่องคาถาเรียกจื่อเซียน เขารู้สึกถึงแรงที่เพิ่มขึ้นบนหลังมือ ราวกับมีมืออีกข้างจับเบาๆ เขาสัมผัสได้ถึงความเย็นที่ส่งผ่านมาจากปลายนิ้วของอีกฝ่าย