บทที่ 361 โทรศัพท์ (สยองขวัญเล็กน้อย)

"เขาไม่ได้ตามมา"

ในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เกา หยูเสวี่ยไม่ได้ถอดรองเท้า รีบเปิดไฟทั้งหมดในห้องก่อน

แสงสว่างขับไล่ความมืด และช่วยบรรเทาความตึงเครียดของเธอ

"ประตูกันขโมยด้านนอกไม่ได้ปิด แต่ตอนนี้การเปิดประตูด้านในออกไปมันอันตรายเกินไป ถ้าคนคนนั้นซ่อนตัวอยู่ในจุดอับสายตาที่มองไม่เห็นผ่านตาแมวก็แย่เลย"

หลังจากปิดม่าน เกา หยูเสวี่ยหยิบมีดผลไม้บนโต๊ะกลางมาถือไว้ ในฐานะนักศึกษาสถาบันนิติวิทยาศาสตร์ เธอรู้จักจุดอ่อนต่าง ๆ บนร่างกายมนุษย์เป็นอย่างดี