เจียงเฉินหยิบเขาควายเลือดบนโต๊ะทำงานขึ้นมา พูดกับจางหลงว่า "อันนี้เก็บไว้ไม่ได้ ถ้าเก็บไว้ที่นี่ ชีวิตนายจะไม่รอด ฉันเอาไปนะ!"
"ได้ครับ!"
จางหลงรีบพยักหน้าตอบรับทันที
มองดูเงาร่างของเจียงเฉินที่เดินจากไป จางหลงรอคอยด้วยความกระวนกระวายใจ
แม้ว่าเขาจะเชื่อใจเจียงเฉินร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่พอถึงเวลาจริงๆ เขาก็ยังรู้สึกตื่นเต้น
เวลาผ่านไปสิบนาที ในขณะที่จางหลงรอคอยด้วยความประหม่า เขาก้มลงมองเส้นสีแดงที่หน้าอกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง