บทที่ 121 เรียกคนมาให้หมด
ถูเฟิงที่เห็นเหตุการณ์นี้ก็อ้าปากค้าง ตกตะลึง นั่งอยู่บนรถเข็นมองเจียงเฉินด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ร่างกายสั่นเทาไม่หยุด
เจียงเฉินมองถูเฟิงด้วยสายตาเย็นชา ถือมีดที่มีเลือดหยดติดอยู่ ค่อยๆ เดินเข้าไปหา
"แก...แกจะทำอะไร? อย่า...อย่าเข้ามานะ พ่อฉันคือเซวียทู เป็นเจ้าพ่อแห่งจินไห่ แกแตะต้องฉันไม่ได้ ถ้าแกทำอะไรฉัน ทั้งครอบครัวแกต้องตาย แก...แกทำไม่ได้..."
ถูเฟิงมองเจียงเฉินด้วยใบหน้าซีดขาว ริมฝีปากสั่นระริกขณะพูด พยายามถอยรถเข็นไปด้านหลังสุดแรง