บทที่ 300 นักฆ่า
ติ๊ง!
ลิฟต์มาถึงชั้น 16 ซวี๋กุ้ยเถียนเดินไปที่ห้องวีไอพีหมายเลข 1 พลางกระซิบเตือนว่า "ฟังให้ดีนะ เมื่อผู้จัดการหลินยังให้เกียรติชายหนุ่มคนนั้นขนาดนี้ เขาต้องเป็นคนที่เราไม่ควรไปยุ่งด้วยแน่ๆ เดี๋ยวตอนขอโทษต้องจริงใจด้วยนะ เข้าใจไหม? ถ้าไม่ได้รับการให้อภัยจากคุณท่านนั่น แค่เขาพูดคำเดียวกับผู้จัดการหลิน ครอบครัวเราก็จบเห่แล้ว!"
"รับ...รับทราบครับ!" ซวีจื้อเหยียนพูดติดอ่าง เหงื่อเย็นซึมจนเสื้อผ้าเปียกชุ่ม