บทที่ 326 ความจริงใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือการคุกเข่าก่อน

"ท่านหลี่!"

ในตอนนี้ เฉินเจี้ยนหลินคิดว่าหลี่อู๋เจียงโกรธที่เห็นเจียงเฉิน จึงรีบลุกขึ้นชี้ไปที่เจียงเฉินแล้วตะโกน: "ท่านหลี่ อย่าโกรธเลยครับ คนนี้ไม่ใช่คนที่พวกเราจำเป็นต้องพามาหรอก เขาเป็นคนที่ดื้อดึงอยากจะมาเอง เดี๋ยวพวกเราจะไล่เขาออกไป..."

"พูดบ้าอะไร!" หลี่อู๋เจียงชี้ไปที่เฉินเจี้ยนหลินแล้วตะโกนด้วยความโกรธ

เสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยอำนาจนั้น ทำให้เฉินเจี้ยนหลินตัวสั่นไปทั้งร่าง ยืนงงอยู่ที่นั่น