บทที่ 456 เรียกเธอว่าหลินหลิน

เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่ซู่ซู่ เจียงเฉินชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างขบขัน "ทำไมผมต้องไปกับคุณด้วยล่ะ?"

"คุณ..."

หลี่ซู่ซู่จ้องเจียงเฉินอย่างโกรธ แล้วหันไปมองกงหลิน พูดอย่างวิงวอน "หลินหลิน เธอก็รู้นี่ว่าเหวินห่าวหมายตาฉันมาตลอด ถ้าเกิดฉันเผลอดื่มมากเกินไปในงานเลี้ยง แล้วเขา... ในติ้งจิงนี่ ฉันรู้จักแค่เธอคนเดียว ถ้าเธอมีธุระฉันไม่โทษเธอหรอก แต่อย่างน้อยก็ต้องรับประกันความปลอดภัยให้ฉันหน่อยสิ ขอร้องให้เจียงเฉินไปกับฉันหน่อยนะ!"