หลินซิงนั่งอยู่ที่เดิมอย่างกระวนกระวาย มองไปที่ฟู่เสี่ยวเสี่ยวซึ่งอยู่ไม่ไกลด้วยสีหน้ากังวล และถามเสียงเบา "ฟู่หาง เสี่ยวเสี่ยวจะเป็นอะไรหรือเปล่า?"
ฟู่หางหั่นเนื้อในจานอย่างสง่างาม ขนตายาวบดบังความโกรธในดวงตา เขาจินตนาการว่าเนื้อในจานคือชายที่นั่งตรงข้ามเฉินเหยียน
น้ำตาของหลินซิงเอ่อขึ้นมาทันที เสียงสั่นเครือพูดว่า "ฟู่หาง เสี่ยวเสี่ยวจะถูกรังแกนะ"