ฟู่หางหยิบแก้วที่อยู่ข้างๆ รินน้ำให้เฉินเหยียนดื่มไปสองสามอึก แล้วจึงหยิบลูกอมข้าวโพดออกมาจากกระเป๋าใส่เข้าไปในปากของเธอ
กลิ่นหอมหวานของลูกอมข้าวโพดแผ่ซ่านที่ริมฝีปาก เฉินเหยียนรู้สึกตัวขึ้นมาบ้าง เธอมองฟู่หางด้วยสีหน้าเย็นชา และพูดว่า "ฉันไม่อยากเจอคุณอีกแล้ว"
ดวงตาเย็นชาของฟู่หางวาบไหวด้วยความเศร้า แต่ความเศร้านั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว เขากลับมาสงบนิ่งอีกครั้ง มือที่มีข้อนิ้วชัดเจนวางลงบนหน้าผากของเฉินเหยียน