ตอนนี้ดึกมากแล้ว โรงพยาบาลแทบไม่มีคน
ฟู่หางขับรถออกไป นึกถึงภาพที่เฉินเหยียนกับลู่เหยียนพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน รู้สึกไม่สบายใจอยู่ลึกๆ
เมื่อเขาจอดรถ เขาถึงรู้ตัวว่ารถได้จอดอยู่ใต้ตึกของเฉินเหยียนแล้ว
เขามีหลายเรื่องที่อยากคุยกับเฉินเหยียน ทันใดนั้น มีรถคันหนึ่งที่คุ้นตาแล่นผ่านเขาไป เขามองผ่านหน้าต่างที่เปิดครึ่งหนึ่งเห็นคนที่นั่งอยู่ในรถคือลู่เหยียน