367 อิทธิพล

เฉินเหยียนยืนนิ่งอยู่กับที่ราวกับเท้าทั้งสองถูกตรึงไว้ จ้องมองฟู่หางไม่วางตา แต่ภาพในความทรงจำผ่านเลือนหายไปอย่างรวดเร็ว เธอไม่สามารถนึกอะไรออกได้เลย

เฉินเหยียนยิ้มเล็กน้อย บางทีภาพเหล่านั้นอาจเป็นฉากที่เธอเคยเห็นในละครหรือภาพยนตร์ก็ได้

เธอเดินไปที่ประตูห้องครัว เห็นฟู่หางกำลังเก็บเศษชามที่แตกใส่ถังขยะ เธอสูดหายใจลึกแล้วเดินเข้าไปช่วย

"เรื่องเล็กๆ แบบนี้ต่อไปคุณไม่ต้องทำหรอก คุณแค่ช่วยดูแลตระกูลฟู่ให้ฉันก็พอ" เฉินเหยียนโยนเศษชามลงถังขยะอย่างคล่องแคล่ว