บทที่ 10 คัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่

สถานที่ลึกลับแห่งนี้ไร้ขอบเขต ไม่มีที่สิ้นสุด

"จิตสำนึก"

"ทุกครั้งที่จิตสำนึกมาถึงโลกแห่งจิตใจของฉัน ก็ยังรู้สึกตื่นตะลึงอยู่เสมอ" หลี่หยวนคิดในใจ

สถานที่ลึกลับแห่งนี้ คือสิ่งที่เขาได้ตื่นรู้เมื่อคุณสมบัติร่างกายของเขาถึงระดับ 5.0

หลังจากทดลองหลายครั้ง

หลี่หยวนจึงยืนยันได้ในที่สุดว่า ที่นี่น่าจะเป็นต้นกำเนิดจิตสำนึกของตัวเอง นั่นคือโลกแห่งจิตใจ

สิ่งที่เรียกว่าโลกแห่งจิตใจนั้น ในตำราบู๊ต้อมากมายที่หลี่หยวนได้รับการถ่ายทอดมามีการบรรยายไว้ว่า เหล่านักสู้ผู้ทรงพลังเรียกมันว่าพระราชวังบนดานเทียน, ทะเลสมอง, ทะเลจิต และอื่นๆ อีกมากมาย

เข้าใจง่ายๆ ก็คือ - สมอง!

มันคือแก่นแท้ของจิตวิญญาณแห่งชีวิต

หากหลี่หยวนต้องการออกไป เพียงแค่คิดก็สามารถออกไปได้

"ศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์" จิตสำนึกของหลี่หยวนมุ่งไปที่ศาลเจ้าประหลาดในโลกแห่งจิตใจ

ศาลเจ้านี้ มองจากภายนอกดูเหมือนจะมีความสูงสี่ชั้น

นี่คือตัวช่วยสำคัญที่ทำให้พลังของหลี่หยวนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา

อื้อ~ ในโลกแห่งจิตใจไม่มีระยะทาง เพียงแค่หลี่หยวนคิด เขาก็เข้าไปในศาลเจ้าประหลาดนี้แล้ว

ภายในศาลเจ้ากว้างใหญ่ไพศาล

"แผงควบคุมศักดิ์สิทธิ์" หลี่หยวนคิดในใจ ทันใดนั้นในมุมมองจิตสำนึกก็ปรากฏแผงข้อมูลนี้ขึ้นมา

แผงควบคุมศักดิ์สิทธิ์ คือสิ่งแรกที่ปรากฏขึ้นเมื่อจิตสำนึกของหลี่หยวนรับรู้โลกแห่งจิตใจเป็นครั้งแรก แล้วเข้าไปในศาลเจ้า

มันคือประโยชน์อย่างแรกที่เขาได้รับจากศาลเจ้านี้

แต่การที่จิตสำนึกของหลี่หยวนเข้ามาในศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อมาเที่ยวเล่น

จิตสำนึกของเขาสังเกตเห็นสิ่งประดับเพียงอย่างเดียวในวิหารอันกว้างใหญ่ - แท่นหยก

ทั้งองค์เป็นสีแดงสด ใสกระจ่างไร้ที่ติ หากสังเกตอย่างละเอียดจะเห็นลวดลายประหลาดมากมายสลักอยู่บนนั้น ดูเหมือนจะเป็นไปตามกฎเกณฑ์พิเศษบางอย่าง แฝงไว้ด้วยพลังวิเศษที่ยากจะอธิบายได้

"แท่นหยกดวงตะวันยิ่งใหญ่" หลี่หยวนคิดในใจ นี่คือชื่อที่เขาตั้งให้กับแท่นหยก

ในวินาถัดมา จิตสำนึกของหลี่หยวนก็รวมตัวบนแท่นหยก ราวกับว่าเขานั่งอยู่บนแท่นประหลาดนี้

"โครม~" จิตสำนึกที่เคยคึกคักของหลี่หยวนเริ่มสงบลงทันที จากนั้นสภาพแวดล้อมรอบจิตสำนึกของเขาก็เปลี่ยนไป

ใต้ร่างไม่ใช่แท่นหยกอีกต่อไป รอบข้างไม่ใช่ชั้นแรกของศาลเจ้าอีกแล้ว

เปลี่ยนเป็นห้วงอวกาศอันไร้ขอบเขต ในห้วงอวกาศมีดวงอาทิตย์ดวงใหญ่ส่องสว่างไปทั่วอวกาศอันไร้ที่สิ้นสุด

"เข้าฌานในวังหัวใจ!"

"คัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่" เนื้อหาของวิธีการเข้าฌานนี้ผุดขึ้นในใจของหลี่หยวนโดยไม่รู้ตัว

"บันทึกโบราณกล่าวไว้ว่า คัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่ หลักการลึกซึ้ง รูปลักษณ์ยิ่งใหญ่... ดวงอาทิตย์ลอยสูง เปลวไฟลุกโชน ดั่งไฟแรงหลอมเหล็กกล้า สามารถขัดเกลาจิตใจ ทำให้แข็งแกร่งดั่งหิน ไม่หวั่นต่ออุปสรรค นี่คือการเพ่งดวงอาทิตย์ แฝงไว้ด้วยคุณธรรมอันเจิดจรัส และอำนาจอันไร้เทียมทาน"

"จิตสร้างดวงดาว เต็มท้องฟ้าในใจ มุ่งสมาธิพินิจ รวบรวมแผนที่ดาราทั้งมวล เชื่อมโยงเส้นทาง จำลองกฎเกณฑ์ฟ้าดิน กล่าวว่าลักษณะของดวงดาว แฝงไว้ด้วยการเปลี่ยนแปลงอันไม่สิ้นสุดและพลังชีวิตอันเต็มเปี่ยม"

"ดวงอาทิตย์และดวงดาวหลอมรวม หล่อหลอมจิตใจ..."

หลี่หยวนได้เรียนรู้คัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่โดยไม่รู้ตัวตั้งแต่ครั้งแรกที่จิตสำนึกของเขารับรู้ถึงแท่นหยก

นี่คือวิธีการเข้าฌานอันวิเศษ สามารถฝึกฝนจิตสำนึก

ขณะนี้

จิตสำนึกของหลี่หยวนเผชิญหน้ากับดวงอาทิตย์อันร้อนแรงโดยตรง ราวกับถูกไฟแรงเผา ความเจ็บปวดรุนแรงแล่นไปทั่วร่าง ทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว... เจ็บปวดอย่างที่สุด

"นี่คือความทรมานทางจิตใจ ไม่ใช่ความเจ็บปวดจริง ร่างกายของฉันจะไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ" หลี่หยวนคุ้นเคยกับมันดีแล้ว พยายามอดทนสุดกำลัง

ต้องรู้ว่า หลี่หยวนเริ่มฝึกฝนบู๊ต้อตั้งแต่มัธยมต้น การฝึกฝนบู๊ต้อก็ลำบากมาก ทั้งเหงื่อและเลือด โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนฝึกปืน

เหนื่อยง่วงหรือ? ฝึกต่อไป!

อากาศร้อน? ฝึก!

อากาศหนาว? ฝึก!

ฝึกต่อเนื่องหนึ่งเดือน แล้วอยากขี้เกียจพักสักวัน? ไม่ได้!

พูดได้ว่า ตั้งแต่หลี่หยวนเริ่มฝึกฝนบู๊ต้อ และตั้งใจจะเป็นนักสู้ผู้แข็งแกร่ง

ความมุ่งมั่นและความอดทนของเขาก็เหนือกว่าคนทั่วไป ยิ่งผ่านการฝึกฝนหลายปีก็ยิ่งเป็นเช่นนั้น

แม้จะเป็นเช่นนั้น เมื่อหนึ่งปีก่อน ครั้งแรกที่เขาฝึกฝนคัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่ หลี่หยวนก็ทนได้ไม่ถึงสิบวินาที

ความเจ็บปวดแบบนี้ เกินกว่าจะจินตนาการได้จริงๆ

ผ่านไปหนึ่งปี แทบจะทุกวันเป็นเช่นนี้ ไม่เพียงแต่เสริมสร้างพลังจิต ยังขัดเกลาจิตใจของเขาด้วย

"จิตสร้างดวงดาว เต็มท้องฟ้าในใจ..." หลี่หยวนทนรับความเจ็บปวดพลางใช้วิธีการเข้าฌาน

อื้อ~ อย่างเงียบเชียบ พลังอันอบอุ่นสายหนึ่งส่งผ่านมาจากห้วงอวกาศอันไร้ที่สิ้นสุด หล่อเลี้ยงจิตสำนึกของหลี่หยวน ทำให้เขาค่อยๆ ฟื้นจากความเหนื่อยล้า

สามารถต้านทานการเผาไหม้ของดวงอาทิตย์ได้

เวลาผ่านไปทีละวินาที... หลี่หยวนทนได้ประมาณสามนาที

โครม! จิตสำนึกของเขาแตกกระจาย

"หืม?"

หลี่หยวนลืมตาขึ้น พอสติกลับมาชัดเจน เขาสงบจิตใจลงเล็กน้อย แล้วหลับตาลงอีกครั้งเพื่อรวบรวมสมาธิเข้าสู่ซินหลิงเซินกง เริ่มทำซ้ำกระบวนการนี้... ราวกับกำลังทรมานตัวเอง

หนึ่งช่วงเวลา!

ครึ่งชั่วโมง

หนึ่งชั่วโมง

ทันใดนั้น หลี่หยวนได้รับการแจ้งเตือนจากแผงควบคุมศักดิ์สิทธิ์:

【ระดับจิงเสินลี่ของคุณ เพิ่มขึ้นจากระดับ 12.4 เป็นระดับ 12.5】

...

"ในที่สุดก็เพิ่มขึ้นอีก 0.1 ระดับ" หลี่หยวนคิดในใจ แล้วไม่คิดอะไรมาก ยังคงบำเพ็ญเพียรต่อไปอย่างมั่นคง

อีกหนึ่งชั่วโมงผ่านไป

"หืม?" หลี่หยวนลองอีกครั้ง พบว่าไม่สามารถรวมสมาธิที่แท่นหยกได้อีกแล้ว

เขาลืมตาขึ้น ก้มลงดูจื้อเหนิงฮ่วนเปี่ยว

"ตี 2:11 น. แล้ว"

"บำเพ็ญเพียรครบสองชั่วโมงอีกแล้วเหรอ?" นี่เป็นสิ่งที่หลี่หยวนค้นพบ

การบำเพ็ญเพียรคัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่ สามารถทำได้สูงสุดสองชั่วโมงต่อวัน หลังจากนั้นจะไม่สามารถบำเพ็ญเพียรต่อได้

ตามที่หลี่หยวนคาดเดา การบำเพ็ญเพียรวิถีพลังนี้ทรมานมาก ต้องถูกบังคับให้ออกจากโลกแห่งจิตใจครั้งแล้วครั้งเล่า คงไม่ใช่ว่าไม่มีผลกระทบใดๆ เลย เพียงแต่ตัวเขายังไม่ทันสังเกตเห็น

การจำกัดการบำเพ็ญเพียรไว้ที่สองชั่วโมงต่อวัน น่าจะเป็นกลไกป้องกันตัวเองอย่างหนึ่งของซินหลิงเซินกง

"พอแล้ว"

"บำเพ็ญเพียรคัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่เพียงหนึ่งปี ระดับจิงเสินลี่ของผมก็เพิ่มจากระดับ 5.9 ตอนเข้า ม.5 จนถึงระดับ 12.5 ในตอนนี้" หลี่หยวนรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย

เมื่อเทียบกับร่างกายที่เหนื่อยล้าสุดขีดเมื่อสองชั่วโมงก่อน ตอนนี้กลับฟื้นคืนสู่สภาพสมบูรณ์แข็งแรง

อาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อทั้งหมดหายไปหมดสิ้น

ราวกับว่าเขาได้นอนหลับลึกสิบชั่วโมง แล้วได้รับการบำบัดอย่างมืออาชีพ

นี่คือประโยชน์อีกประการหนึ่งของการบำเพ็ญเพียรคัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่ - การพักฟื้นอย่างล้ำลึก

"สบายจัง"

หลี่หยวนลุกขึ้นยืน ยิ้มออกมา

นอกจากสภาพร่างกายจะกลับสู่จุดสูงสุดแล้ว เขายังรู้สึกว่าการรับรู้ต่อร่างกายและสภาพแวดล้อมรอบตัวชัดเจนขึ้นมาก

"ยิ่งจิงเสินลี่แข็งแกร่ง การควบคุมร่างกายก็ยิ่งแข็งแกร่ง"

"ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นการฝึกเฉียงฟ่า วิชาการเคลื่อนที่ หรือวิธีฝึกขั้นพื้นฐาน ประสิทธิภาพก็จะสูงขึ้นมาก" ดวงตาของหลี่หยวนเปล่งประกายวาบหนึ่ง

ในปีที่ผ่านมา ทำไมตัวเองถึงก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว?

หนึ่ง เพราะมีแผงควบคุมศักดิ์สิทธิ์ ทำให้รู้ความก้าวหน้าตลอดเวลา เต็มไปด้วยแรงจูงใจในการบำเพ็ญเพียร

สอง ก็คือได้รับวิธีการทางสมาธิอย่างคัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่

จิงเสินลี่เหนือกว่าคนทั่วไป!

ประสิทธิภาพในการฝึกฝนสูงขึ้น!

ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้ร่างกายฟื้นฟูสู่สภาพสมบูรณ์แข็งแรงที่สุดได้ในเวลาอันสั้นทุกวัน ช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายในการบำบัดไปได้มาก

"อย่างว่านเซียว หรือนักเรียนชั้นยอดบางคน หลังจากฝึกฝนหนัก พวกเขาจะไปรับการบำบัดฟื้นฟูร่างกายด้วยวิธีต่างๆ เช่น 'การบำบัดด้วยไฟฟ้า' 'การนวด' 'การแช่น้ำสมุนไพร'" หลี่หยวนคิดในใจ "แต่คาดว่าคงไม่ดีเท่าผลพลอยได้จากการบำเพ็ญเพียรคัมภีร์ดูดวงอาทิตย์ใหญ่ของผม"

นี่เป็นวิธีการทางสมาธิที่มหัศจรรย์มาก

"แต่ถึงจะเป็นวิถีพลังที่มหัศจรรย์แค่ไหน ก็ยังต้องค่อยๆ พยายามบำเพ็ญเพียรทีละขั้น" หลี่หยวนเข้าใจหลักการนี้ดี

หลายคนล้วนมีโชคชะตาและโอกาส

เช่น การเกิดในครอบครัวมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของดาวฟ้า นับเป็นโชคชะตาไหม?

เช่น การเกิดในครอบครัวของผู้แข็งแกร่งที่สุดแห่งพันธมิตรเจ็ดดวงดาว นับเป็นโชคชะตาไหม?

แต่ว่า

ไม่ว่าจะเป็นโชคชะตาและโอกาสแบบไหน หากคิดว่าตนมีโชคชะตาเช่นนั้นแล้วผ่อนคลายตัวเอง ละเลยการฝึกฝน

อนาคต ก็ยากที่จะก้าวไปถึงยอดเขา

"ในโลกนี้"

"มีคนมากมายที่เกิดในตระกูลร่ำรวยมีอำนาจ มีทรัพยากร มีพรสวรรค์สูง และยังขยันด้วย" หลี่หยวนคิดในใจ "ถ้าผมไม่พยายาม จะเอาอะไรไปแข่งกับพวกเขา?"

คิดถึงตรงนี้ หลี่หยวนลุกขึ้นยืน

"ถึงเวลาเรียนวิชาการแล้ว" หลี่หยวนเข้าไปในห้องโถงเครือข่ายเสมือนในห้อง