การหลับครั้งนี้ดำเนินไปจนถึงประมาณบ่ายสองโมง หลี่หยวนค่อยๆ ฟื้นสติขึ้นมา
ขนตากระพริบ ดวงตาค่อยๆ เปิดขึ้น
"ฮึ!" หลี่หยวนได้สติอย่างรวดเร็ว "เมื่อกี้ฉันทนความเจ็บปวดจากยาแห่งการไล่ไขกระดูกไม่ไหว จนหมดสติไปเหรอ?"
ประสบการณ์เมื่อครู่ พลันผุดขึ้นมาในใจของหลี่หยวน
ความเจ็บปวดที่แทรกซึมเข้าไปถึงไขกระดูกและวิญญาณนั้น แค่นึกถึงก็ทำให้หลี่หยวนขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว