พงเซียน

มังกรดำที่บินขึ้นมาจากทะเลลึกแห่งทะเลใต้ ก่อให้เกิดสึนามิทำลายล้างโลก... วิญญาณไฟได้ทำลายเมืองคอนกรีตเสริมเหล็กทีละเมือง และจากไปอย่างปลอดภัยจากจุดศูนย์กลางของการระเบิดนิวเคลียร์... เทพเจ้านอกเขตพยายามที่จะปกครองทะเลดวงดาวทั้งหมด...

นี่คือโลกในอนาคตที่เทคโนโลยีของมนุษย์พัฒนาไปอย่างสูง

และยังเป็นยุคบู๊ต้อที่ก่อให้เกิดคลื่นวิวัฒนาการแห่งชีวิต

หลี่หยวน นักเรียนบู๊ต้อที่กำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย มีศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถมองเห็นทะเลดวงดาว พยายามก้าวไปข้างหน้าอย่างยากลำบากในโลกนี้

หลายปีต่อมา

"ตอนนี้ความเร็วในการบินของฉันคือ 122682 เมตรต่อวินาที พลังระเบิดคือ..." หลี่หยวนบินด้วยความเร็วสูงในชั้นบรรยากาศที่สูงประมาณ 180 กิโลเมตรเหนือผิวดาวฟ้า ดวงตาเย็นชาจ้องมองสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาที่มีรูปร่างคล้ายมังกรเทพในตำนานที่ปรากฏอยู่ที่ปลายความมืดมิด "เจ้า คงจะเป็นสิ่งมีชีวิตกึ่งเทพที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้รุกรานทั้งหมด"

"น่าเสียดายที่ตอนนี้ ฉันสามารถเรียกตัวเองว่า... เทพนักรบ!"

######
ยุคบู๊ต้อ

ยุคบู๊ต้อ

เมื่อคะแนนนี้ปรากฏขึ้นที่อันดับหนึ่งบนจอแสดงผลคะแนนสูงสุดของพื้นที่ชมสงคราม ทั้งพื้นที่ก็เงียบกริบไปชั่วขณะ


แข็งแกร่งเหลือเกิน


ผู้ชมนับไม่ถ้วนบนอัฒจันทร์ มองดูการต่อสู้ที่ถูกฉายซ้ำบนจอใหญ่


แสงดาบอันคมกริบ เลือดที่กระเซ็น เพียงพอที่จะทำให้นักเรียนคนใดก็ตามต้องสั่นสะท้าน


"ตันไถเฟิง!" พร้อมกับการจากไปของตันไถเฟิง เสียงเชียร์ดังกึกก้องราวฟ้าผ่าก็ดังขึ้นทั่วอัฒจันทร์อันกว้างใหญ่


บทที่ 135 รอบที่ 2 การต่อสู้ครั้งที่ 17 (ฉลองครบ 50,000)