เหอเซอ เยียนซวนรู้ดีว่าด้วยพลังของตัวเองไม่มีทางต้านทานหลี่หยวนได้ เขาทำได้เพียงถ่วงเวลาจนกว่าอู๋ซือไห่และคนอื่นจะมาถึงเท่านั้นถึงจะรอดชีวิต
"ฮัว!"
หอกยาวพุ่งราวกับงูบิน เป็นเพียงเงาหอกแต่กลับเหมือนบรรจุท่าทางนับพันที่เปลี่ยนแปลงไปมา พุ่งโจมตีเหอเซอ เยียนซวนอย่างคาดเดาไม่ได้
"ข้าต้องรอด! ต้องรอด!" เหอเซอ เยียนซวนจ้องมองหอกนั้นอย่างแน่วแน่
ปีกของเขาที่บาดเจ็บกำลังฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว เขาพุ่งตัวขึ้นทันที ตามด้วยปีกขนาดใหญ่ที่ตัดผ่านท้องฟ้า ร่างกายอันใหญ่โตเคลื่อนผ่านไปเหมือนสายลม