ในดวงตาของหลินซาซาปรากฏแววเยาะหยันตัวเอง
เย่จั่วจับมือของหลินซาซาไว้ "ไม่น่าขำ และก็ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน คนที่ไม่มีความฝันต่างหากที่น่าขำ"
เมื่อได้ยินคำพูดนั้น หลินซาซาก็นึกถึงภาพตอนที่เธอเข้าร่วมงานเลี้ยงครบรอบปีของเม่าอินขึ้นมาทันที
คนที่นั่งข้างๆ เธอ ต่างพูดเรื่องที่เธอไม่เข้าใจ
อะไรพวกการเงิน, หุ้น...
ตอนนั้น เธอคิดว่า ถ้าเธอมีการศึกษาที่สูงกว่านี้อีกนิด เธอจะเข้าใจสิ่งที่พวกเขาพูดหรือไม่