เสียงแห่งคุณธรรมไม่ถูกลืม

　【เนื้อเรื่องสนุกสุดๆ เข้มข้นสุดๆ! พระเอกเป็นสามีที่กลัวเมีย นางเอกเป็นสาวงามอันดับหนึ่ง เรื่องราวการแก้แค้นคนชั่ว+การเอาใจใส่】
　เย่จั่ว ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีจากโลกต่างมิติได้กลับชาติมาเกิดใหม่
　เธอกลับชาติมาเกิดเป็นทายาทปลอมของตระกูลร่ำรวย
ทายาทปลอมที่แย่งชิงตำแหน่งของคนอื่น เป็นที่รังเกียจของทุกคนในวงสังคม มีชื่อเสียงในทางที่เลวร้าย ไม่เพียงแต่เป็นคนโง่ที่แทบจะอ่านหนังสือไม่ออก แต่ยังเป็นลูกนอกสมรสที่ไม่อาจออกสู่สายตาผู้คน
ถูกคนเยาะเย้ยว่า: "แม้แต่นิ้วก้อยของทายาทตัวจริงก็ยังสู้ไม่ได้!"
　　"ลูกนอกสมรส! ไร้ยางอาย!"
　ต่อคำพูดเหล่านี้ พี่ใหญ่เย่หัวเราะเบาๆ
　ฮึๆ......
　ทายาทปลอม?
　ลูกนอกสมรส?
แม้จะได้รับไพ่ที่แย่ เธอก็ยังสามารถพลิกสถานการณ์ สร้างความวุ่นวายให้กับทุกคนได้!
จากทายาทปลอมสู่ซีอีโอบริษัทเทคโนโลยีชื่อดัง
จากคนโง่สู่สาวอัจฉริยะที่ทุกคนอิจฉา
จากคนที่ไม่มีอะไรเลย สู่การก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของชีวิต
มาดูกันว่าเธอจะแสดงการพลิกผันชีวิตได้อย่างไร!
**
ในขณะที่พี่ใหญ่เย่เริ่มชินกับการเป็นลูกนอกสมรสแล้ว —
ความลับที่ถูกปิดบังมานานก็ถูกเปิดเผย คนที่ในสายตาของทุกคนเป็นลูกนอกสมรสที่ไม่อาจออกสู่สายตาผู้คน กลับกลายเป็นทายาทตัวจริงของตระกูลผู้มีอำนาจ
ที่แท้ประมุขตระกูลหลินผู้มีชื่อเสียงในทวีปหัวเซี่ยคือพ่อแท้ๆ ของเธอ!
ไม่เพียงแต่ได้พ่อแท้ๆ เพิ่มมา แต่ยังได้พี่ชายแท้ๆ ที่หลงรักน้องสาวอย่างบ้าคลั่งอีกคน......
**
สรุปเรื่องในหนึ่งประโยค:
หลังจากนางเอกรีบสละตำแหน่งให้ทายาทตัวจริง เธอกลับบ้านพร้อมกับแม่และลุงเพื่อสร้างความร่ำรวยและก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของชีวิต!
ในระหว่างการก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของชีวิต เธอได้พบรักโดยบังเอิญ ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นมหาเศรษฐี!
นับจากนั้นเธอก็ได้รับความรักและการทะนุถนอมจากมหาเศรษฐีอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เรื่องนี้มีอีกชื่อว่า 《มหาเศรษฐีกลัวเมีย》《ทายาทปลอมที่แท้จริงคือเจ้าพ่อ!》

ทายาทสาวผู้เก่งกาจสร้างความฮือฮา

นี่ยังเป็นเย่จั่วคนเดิมที่เธอรู้จักจริงๆ หรือ?


มู่โหยวหรงเงยหน้ามองเย่จั่ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอับอาย "น้องเย่จั่ว ฉันเห็นเธอเป็นน้องสาวอย่างจริงใจ เธอไม่คิดหรือว่าการกระทำแบบนี้มันเกินไปหน่อยหรือ?"


เย่จั่วกอดอกพลางกล่าว "ที่จริงแล้วใครกันแน่ที่เกินไป ฉันหรือพวกคุณ? คุณหนูมู่ ในเมื่อพ่อแม่คุณไม่เคยสอนว่า อย่าเพิ่งตัดสินคนอื่นถ้าคุณไม่เคยอยู่ในสถานการณ์ของเขา วันนี้ฉันคงต้องทำหน้าที่นี้แทนพวกเขาแล้ว!


093: ตบหน้าไปเรื่อยๆ มันช่างสะใจ!_5