จนกระทั่งหลายปีต่อมา ซ่งฉื่ออวี่ยังคงจำภาพนั้นได้
"จั๋วจั๋ว ขึ้นรถได้แล้ว" เย่เซินเรียก
"มาแล้วค่ะ" เย่จั่วเก็บร่ม แล้วเข้าไปนั่งในรถ
เย่เซินสตาร์ทเครื่องแล้วขับออกไป
จนกระทั่งรถคันนั้นออกไปแล้วสิบนาที รถสีดำคันนั้นจึงค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป
หนึ่งชั่วโมงต่อมา เย่เซินและคนอื่นๆ ก็มาถึงบ้าน
ตอนถึงบ้านก็หกโมงกว่าแล้ว เย่จั่วจึงสั่งอาหารเดลิเวอรี่
ระหว่างกินข้าว เย่เซินกอดโทรศัพท์ยิ้มอย่างโง่ๆ ตลอดเวลา