พ่อเจ้าพยักหน้า
จ้าวผิงถิงนั่งอยู่บนเตียงคนไข้ มองเงาร่างของพ่อแม่ที่กำลังเดินจากไป รู้สึกเจ็บปวดจนอยากร้องไห้
แต่เธอร้องไห้ไม่ได้
เธอต้องทำตัวให้ดูมีความสุขกว่านี้
ถ้าเธอรู้สึกทรมาน
พ่อแม่และครอบครัวของเธอจะต้องทรมานกว่าเธอเป็นร้อยเท่าพันเท่า
พ่อแม่ตระกูลเจ้าเดินออกไปนอกห้อง
แม่เจ้าจึงถามว่า "เฒ่าจ้าว บอกฉันมาสิว่าสภาพที่แท้จริงของผิงถิงลูกเราเป็นยังไงกันแน่?" เมื่อกี้พ่อเจ้าพูดเบาเกินไป เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ค่อยถูกต้อง