บทที่ 222 ทนรอไม่ไหวที่จะให้เธอเป็นคู่หมั้นของฉัน

บทที่ 222

เมื่อได้ยินคำพูดของเซิ่งเซียว อวี๋หวงรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง

เธอเบ้ปาก พึมพำว่า "ฉันเป็นผู้หญิงนะ ต้องรักนวลสงวนตัวบ้าง"

เซิ่งเซียวอุ้มเธอเข้าลิฟต์ ก้มมองดวงตาเป็นประกายของหญิงสาวในอ้อมแขน แล้วย้อนถามว่า "เธอมีของแบบนั้นด้วยเหรอ?"

สายตาของอวี๋หวงเริ่มดูอันตราย "เซิ่งเซียว ปากร้ายขนาดนี้ ยังอยากให้ฉันอยู่ต่อไหม?"

เซิ่งเซียวรีบปิดปากทันที

ตอนออกจากลิฟต์ อวี๋หวงเดินข้างๆ เซิ่งเซียว ทั้งคู่เงียบกริบ ต่างรู้สึกตื่นเต้นและกระวนกระวายกับสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นต่อไป