บทที่ 272 มิติที่ซ่อนเร้นเปิดขึ้น

บทที่ 272

เมื่อเห็นใบหน้าอันน่าเกลียดและดุร้ายปรากฏขึ้นตรงหน้า ดวงตาของดอนอร์หดเล็กลง ทั้งตัวเขารู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย

ดอนอร์สูดหายใจลึก พึมพำอย่างเหม่อลอยว่า "เซิ่งเซียว...โหดจริงๆ" เพื่อรักษาอำนาจและสถานะของตระกูลเซิ่ง ถึงกับกล้าคบหากับสิ่งน่าเกลียดน่ากลัวแบบนี้!

ในฐานะเจ้าชายเอลฟ์ผู้หล่อเหลา ดอนอร์ชอบสิ่งที่สวยงามที่สุดในโลก และเกลียดสิ่งที่น่าเกลียดที่สุด เมื่อก่อนเวลาเห็นมนุษย์ภูตที่ชั่วร้ายที่มีฐานะต่ำต้อยและหน้าตาน่าเกลียด เขามักจะแสดงสีหน้ารังเกียจ