บทที่ 302
ในช่วงดึกของคืนนั้น หิมะแรกได้โปรยปรายลงมาบนแผ่นดินเซิ่งหลิง เนื่องจากในหอพักมีเครื่องทำความร้อน นักเรียนจึงไม่รู้สึกว่าข้างนอกหิมะกำลังตก
ทุกเช้าเมื่อตื่นนอน สิ่งแรกที่อวี๋หวงทำคือเปิดหน้าต่างเพื่อระบายอากาศในห้อง เหมือนเมื่อวาน เธอดึงม่านกันแสงออกทันที และเห็นว่าหน้าต่างมีไอน้ำเกาะอยู่
อวี๋หวงยื่นมือไปเช็ดไอน้ำบนกระจกหน้าต่างออก จึงพบว่าข้างนอกหิมะกำลังตก หิมะตกหนักและยังคงตกอย่างต่อเนื่อง จนกิ่งไม้โค้งงอลงมาเพราะน้ำหนักของหิมะ