067.จริงๆแล้วไม่มีโอกาสอีกแล้ว

เสิ่นเจ๋อเหิงหัวเราะเบา ๆ บางทีสวี่สวี่อาจจะไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำว่า ตอนที่เธอพูดประโยคนั้นว่า "ฉันกับเขาไม่เคยได้เริ่มต้นอะไรกันมาก่อนเลย" ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าโศกมากเพียงใด

เฉียวชวีผลักประตูร้านกาแฟเข้าไป มองเห็นคุณหญิงลู่นั่งอยู่ที่มุมร้านในตำแหน่งที่ไม่ค่อยสะดุดตา กำลังโบกมือเรียกเธออยู่แต่ไกล

"คุณยาย"

เมื่อเดินเข้าไปใกล้ เฉียวชวีเรียกเบา ๆ แล้วนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามคุณหญิงลู่