"พ่อครับ!"
อย่างเห็นได้ชัด เฉียวอี๋รู้สึกดีใจมากที่เห็นลู่โม่ฉิง เขากระโดดโลดเต้นลงมาจากชั้นบน แล้วกระโดดเข้าไปหาลู่โม่ฉิงทันที
ลู่โม่ฉิงเห็นลูกชายดีใจที่เห็นตน รู้สึกอบอุ่นในใจ เขาอุ้มลูกชายไว้ รองรับก้นเล็กๆ ของเด็กน้อยแล้วยกขึ้นเล็กน้อย "หนักขึ้นนะ"
"ป้าทำอาหารอร่อยๆ ให้หนูทุกวันเลยครับ"
เฉียวอี๋ตัวน้อยกอดคอของลู่โม่ฉิง ตอบด้วยเสียงเล็กๆ น่ารัก