บทที่ 2 พี่สะใภ้ที่น่าหลงใหล

ลู่รั่วซีรู้สึกไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะใจง่ายและกล้าขนาดนั้น

ราวกับว่าเธอเสพยาเข้าไป

ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยแม้แต่จะคิด ไม่ต้องพูดถึงการทำ ที่จะยอมให้ผู้ชายแปลกหน้าเอาเธอบนรถ!

แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของเธอทั้งหมด หลินเทียนหล่อมาก คิ้วเข้มตาคม ใบหน้าคมเข้ม

หล่อกว่าแฟนเธอหลายเท่า

แถมยังสูงอีก!

สำคัญที่สุด หลินเทียนยังใหญ่ด้วย

ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะรอคอยว่ารสชาติกับหลินเทียนจะเป็นอย่างไร

หลินเทียนก็ไม่ทำให้เธอผิดหวัง เพียงแค่ยี่สิบกว่านาทีสั้นๆ ทำให้เธอถึงจุดสุดยอดห้าหกครั้ง

ซึ่งเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลยเมื่อเธอทำกับแฟนของเธอ

หลินเทียนพูดอย่างหงุดหงิด: "ก็ไม่ใช่ว่าฉันได้เปรียบนะ ฉันยังไม่ได้ปลดปล่อยเลย เราไปหาที่ต่อกันไหม?"

หลินเทียนมองลู่รั่วซีอย่างคาดหวัง อยากจะสานต่อการต่อสู้ที่ยังไม่จบกับลู่รั่วซี เพื่อปลดปล่อยออกมา

ในชนบทที่มีผู้คนเบาบาง สิ่งที่ไม่ขาดแคลนที่สุดก็คือสถานที่สำหรับการต่อสู้

ลู่รั่วซีชำเลืองมองหลินเทียนแล้วพูดว่า: "ดูสิว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว เกือบเที่ยงแล้ว"

"ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับนายต่อหรอก ต้องกลับไปกินข้าวที่บ้าน"

ลู่รั่วซีหันหลังแล้วพูดว่า: "นายเพิ่งกลับมา ถ้าไม่มีที่กินข้าว ฉันเลี้ยงข้าวที่บ้านฉันก็ได้"

"อย่าคิดอะไรอื่น ตอนนี้ฉันไม่มีทางตกลงกับนายหรอก"

หลินเทียนเข้าใจความหมายแฝงของลู่รั่วซี หลังกินข้าวเสร็จอาจจะตกลงกับเขา

เพื่อความสุข หลินเทียนจึงรีบตามไปทันที

…

บ้านตระกูลลู่

เมื่อหลินเทียนมาถึง เขาได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากเถา ชุ่ยฮวา แม่ของลู่รั่วซี และเหอฮุ่ย พี่สะใภ้ของเธอ

ไม่มีผู้ชายอยู่ พวกเขาออกไปทำงานนอกบ้านกันหมด

สิ่งที่หลินเทียนไม่คาดคิดคือ ลู่เจี๋ย พี่ชายของลู่รั่วซี มีโชคดีในเรื่องผู้หญิง ได้ภรรยาที่สวย

เหอฮุ่ยมีผิวขาว หน้าตาสวย รูปร่างสูงโปร่ง

ดวงตาเป็นประกายเย้ายวนใจ ชวนให้หลงใหล

ริมฝีปากเล็กสีแดงเชอร์รี่ ทำให้คนอยากจะอมไว้ในปาก ค่อยๆ ลิ้มรส

วันนี้ เหอฮุ่ยสวมเสื้อยืดลายตารางหลวมๆ เนื่องจากเพิ่งให้นมลูก จึงไม่ได้สวมชุดชั้นใน หน้าอกอวบอูมเห็นเป็นเงาๆ ยั่วยวนอย่างยิ่ง

เมื่อเหอฮุ่ยก้มตัวลงวางจาน คอเสื้อเปิดกว้าง หน้าอกขาวเนียนปรากฏต่อสายตาของหลินเทียนอย่างชัดเจน ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะมองหลายครั้ง น้ำลายไหล

ร่างกายที่อัดอั้นความต้องการก็พองขึ้นอีกครั้ง

ไม่นาน เหอฮุ่ยวางจานลงแล้วเดินออกไป

ลู่รั่วซียืนอยู่ข้างหลินเทียน เห็นเขาจ้องมองหน้าอกของเหอฮุ่ย จึงวางมือบนต้นขาของหลินเทียนแล้วบีบแรงๆ

ฮึ่ส~

หลินเทียนสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ พูดว่า: "น้องรั่วซี เธอบีบแรงเกินไปแล้วนะ!"

ลู่รั่วซีพูดอย่างโกรธ: "ใครใช้ให้นายมองเขาแบบนั้น! ถ้ายังทำอีก ฉันจะตอนนาย ให้ชาตินี้ได้แต่มอง แม้อยากจะเอาก็เอาไม่ได้"

พูดจบ เธอก็วางมือลงบนส่วนล่างของหลินเทียนแล้วบีบแน่น

หลินเทียนรีบขอโทษ: "ต่อไปฉันจะไม่มองแล้ว ไม่มองแล้ว ได้ไหม?"

ลู่รั่วซีพูดอย่างพอใจ: "แบบนี้ค่อยดีหน่อย"

ลู่รั่วซีปล่อยมือออก

โดยไม่รู้ตัวว่า ภาพทั้งหมดนี้ถูกเหอฮุ่ยที่ยังไม่ได้เดินไปไกลมองเห็น

เหอฮุ่ยรู้สึกตกใจมาก

เธอไม่คิดว่าลู่รั่วซีจะทำตัวไม่ซื่อสัตย์ต่อสามี มีความสัมพันธ์คลุมเครือกับผู้ชายที่ไม่ใช่แฟน

เมื่อเห็นลู่รั่วซีไม่รักษาศีลธรรม ร่างกายของเธอก็เริ่มร้อนผ่าวขึ้นมา

นับตั้งแต่ตั้งครรภ์ กลับมาพักฟื้นที่บ้านเกิด เธอก็ไม่ได้มีอะไรกับสามีลู่เจี๋ยเลย

ในที่สุดเมื่อคลอดลูกแล้ว ร่างกายฟื้นฟูดีแล้ว ลู่เจี๋ยกลับถูกบริษัทส่งไปต่างประเทศ ต้องรออีกสามปีถึงจะกลับมา เธอจะทนได้อย่างไร

ในร่างกายราวกับมีมดนับพันกำลังไต่อยู่

และเธอก็เปียกแล้วด้วย

หลังกินข้าวกลางวันเสร็จ หลินเทียนรอคอยที่จะสานต่อการต่อสู้ที่ยังไม่เสร็จกับลู่รั่วซี

ลู่รั่วซีหาวแล้วพูดว่า: "ง่วงจัง พวกคุณคุยกันเถอะ ฉันจะไปงีบหน่อย"

พูดจบ เธอก็ลุกขึ้นเดินออกไป

หลินเทียนโกรธจนฟันกัดกรอด ลู่รั่วซีกำลังหลอกเขาชัดๆ

ถ้ารู้อย่างนี้ เขาก็ไม่มาบ้านตระกูลลู่หรอก

ความรู้สึกที่เห็นแต่กินไม่ได้ มันทรมานเหลือเกิน

ขณะที่หลินเทียนกำลังจะบอกลากลับ ลู่รั่วซีก็กลับมาพูดว่า: "พี่เทียน ตามฉันมาหน่อย ฉันมีอะไรจะถาม"

หลินเทียนดีใจมาก นี่ลู่รั่วซีจะตกลงกับเขาแล้วใช่ไหม?

แต่หลินเทียนไม่แสดงออก แกล้งพูดว่า: "มีอะไร ถามตรงนี้ไม่ได้เหรอ?"

ลู่รั่วซีหันหลังพูดว่า: "ไม่มาก็ช่าง ฉันไม่ถามแล้ว"

หลินเทียนลุกขึ้นตามไปพูดว่า: "ไม่ได้บอกว่าไม่มานี่ ฉันมาแล้วไง!"

แล้วหลินเทียนก็ตามลู่รั่วซีเข้าไปในห้องนอน

ลู่รั่วซีชูนิ้วสองนิ้วขึ้นพูดว่า: "ให้นายเอาได้แค่ยี่สิบนาที ถ้านานกว่านั้น แม่ฉันกับพี่สะใภ้ก็จะสงสัยความสัมพันธ์ของเรา"

"แล้วก็ห้ามปล่อยข้างใน อย่ามาโทษฉันว่าไม่ยอมให้นายสมหวัง"

"โทษตัวเองที่แรงเกินไป"

หลินเทียนรู้สึกขมขื่น ทำไมการเก่งกาจกลายเป็นความผิดไปได้

ลู่รั่วซียิ้ม

เธออยากให้หลินเทียนอัดอั้นตัวเอง

และนี่คือราคาที่หลินเทียนต้องจ่ายสำหรับการได้เอาเธอ

ไม่อย่างนั้นเธอจะขาดทุนแย่ ถูกหลินเทียนเล่นฟรีๆ

"จะเอาไหม?"

ลู่รั่วซีถาม

หลินเทียนโอบเอวบางของลู่รั่วซี จะมีเหตุผลอะไรที่จะไม่เอา

ลู่รั่วซีเอามือปิดปาก ไม่ให้ตัวเองส่งเสียงออกมา

แต่เธอทำไม่ได้ ยังคงมีเสียงเบาๆ หลุดออกมา

และถูกเหอฮุ่ยที่แอบขึ้นมาชั้นบนและแอบฟังอยู่ข้างนอกได้ยิน

เหอฮุ่ยตกใจสุดขีด

ไม่คิดว่าลู่รั่วซีจะกล้าขนาดนี้ ยอมให้ผู้ชายอื่นเอาตัวเองต่อหน้าต่อตาคนในบ้าน

เธอคิดว่าทั้งสองคงแค่จูบกัน หยอกล้อกันเท่านั้น

หลินเทียนกับลู่รั่วซีกล้าขนาดนี้ ทำให้เธอก็อดไม่ได้ที่จะเอามือไปวางที่ส่วนล่าง แล้วครางเบาๆ

เสียงเบามาก!

ลู่รั่วซีไม่ได้ยิน

แต่จะหนีพ้นหูของหลินเทียนได้อย่างไร เขาได้ยินชัดเจน

ยี่สิบนาทีผ่านไป หลินเทียนถูกลู่รั่วซีไล่ออกจากห้องนอน

เหอฮุ่ยเห็นหลินเทียนออกมา รีบจะหนีไปอย่างร้อนรน แต่เกือบสะดุดล้มลงบนพื้น

หลินเทียนรีบเข้าไปประคองเหอฮุ่ย กระซิบว่า: "พี่สะใภ้ ไม่ต้องกลัว ผมจะไม่บอกรั่วซีว่าพี่แอบฟังอยู่ข้างนอก แล้วก็ช่วยตัวเอง"

"เป็นการตอบแทน พี่ควรจะให้ผมลูบสักหน่อยไหม?"

ไม่พูดพร่ำทำเพลง หลินเทียนล้วงมือเข้าไปในเสื้อของเหอฮุ่ย

"อ๊ะ...อ๊ะ..."

หลินเทียนตื่นเต้นมาก!

นี่เป็นพี่สะใภ้ในหมู่บ้านเดียวกัน

สนุกไม่เท่าพี่สะใภ้ อร่อยไม่เท่าเกี๊ยว

แต่ก็รู้สึกผิดต่อลู่เจี๋ยที่ออกไปทำงานนอกบ้าน ก่อนหน้านี้พวกเขาก็สนิทกันดี

ช่างมันเถอะ สนุกก่อนค่อยว่ากัน

หลินเทียนไม่ใช่หลิวเซียฮุ่ย ที่จะนั่งอยู่ในอ้อมกอดผู้หญิงแล้วไม่หวั่นไหว

"อ๊ะ...อ๊ะ..."

เหอฮุ่ยก็ตื่นเต้นมาก รู้สึกเร้าใจ เป็นครั้งแรกที่ถูกผู้ชายที่ไม่ใช่สามีแตะต้อง แถมยังอยู่ใต้จมูกแม่สามีและน้องสามี

ความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อนปรากฏขึ้นในตัวเหอฮุ่ย เธอไม่เคยต้องการมากขนาดนี้มาก่อน

แต่แบบนี้มันผิดต่อสามีมากนะ!

ฮือๆ...

เหอฮุ่ยร้องไห้พูดว่า: "หลินเทียน อย่าทำแบบนี้ ฉันยังไม่พร้อมทางจิตใจที่จะทำผิดต่อสามี"

หลินเทียนรับรองว่า: "พี่สะใภ้ วางใจเถอะ ผมจะไม่สอดใส่เข้าไปข้างในหรอก"

"ผมจะใช้มือช่วยพี่ ก็ไม่ต่างจากพี่ใช้มือตัวเองเท่าไหร่ ใช่ไหม?"