บทที่ 67 เฉิน หลันอี้ตกลง!

เฉิน หลันอี้หัวเราะปนร้องไห้พูดว่า "ฉันจะปล่อยให้เธอดันได้ยังไงกัน! แม้แต่แค่ครู่เดียวก็ไม่ได้ มันจะเป็นอะไรกัน รีบปล่อยเร็ว"

"อ่า...ได้ครับ!"

หลินเทียนอาลัยอาวรณ์ปล่อยเฉิน หลันอี้

เฉิน หลันอี้ถามด้วยความห่วงใย "เสี่ยวหลิน เมื่อคืนเธออยู่กับม่านหนิง ไม่ได้ทำอะไรเลยเหรอ? หรือว่าม่านหนิงไม่ยอมให้เธอทำ?"

หลินเทียนตอบตามตรง "ทำสิ ฉันเอาม่านหนิงแล้ว เช้านี้เราก็ยังทำกันอีก"