บทที่ 229 ความเร่าร้อนบนระเบียง

หลินเทียนวางมือลงใต้ร่างของเหยียนหลิง เห็นว่าเหยียนหลิงเปียกชุ่มไปหมดแล้ว จึงให้เหยียนหลิงโน้มตัวพิงราวระเบียง แล้วลุกขึ้นเข้าไปประชิด

"อ๊ะ...อ๊ะ..."

เหยียนหลิงครางออกมา

โดยเฉพาะในสถานที่แบบนี้ ทำให้ร่างกายของเธอไวต่อความรู้สึกมากขึ้น ความรู้สึกยิ่งรุนแรง

หลินเทียนก็เช่นกัน รู้สึกว่ามันเร้าใจกว่าอยู่ในห้อง และกว่าตอนกลางคืนมากนัก

แต่นั่นยังไม่พอ หลินเทียนยกขาอันเรียวงามของเหยียนหลิงขึ้น