หญิงสาวรีบเอามือปิดปากของตัวเอง เสียงร้องไห้ด้วยความดีใจดังออกมา น้ำตาไหลรินราวกับสร้อยไข่มุกที่ขาดสาย
ส่วนกลุ่มชายหนุ่มใหญ่ที่เมื่อครู่ยังคงตื่นเต้นและส่งเสียงเชียร์ กลับพร้อมใจกันแสดงสีหน้าหวาดกลัว
พวกเขาเดินถอยหลังด้วยขาที่สั่นเทา ไม่อยากเชื่อความจริงที่ว่าหัวหน้าผู้แข็งแกร่งของพวกเขาถูกฆ่าตายแล้ว
แต่เมื่อก้มมอง พวกเขากลับเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยนั้น ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด ดวงตาเบิกกว้าง ผ้าสีดำที่เคยปิดใบหน้าหายไปแล้ว เหลือเพียงสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและสิ้นหวัง