กู่หลิวเฟิงดวงตาแดงเล็กน้อย มองเหอซีด้วยสายตาเป็นประกาย พูดเสียงแหบว่า "ซีเยว่ ฉันไม่รู้จะขอบคุณเธอยังไงดี ไม่ว่าอย่างไร ถ้าเธอต้องการอะไรในอนาคต ฉันกู่หลิวเฟิงจะลุยไฟข้ามน้ำ โดยไม่มีคำบ่นแม้แต่คำเดียว"
"พูดมากจริง นายก็เคยช่วยฉันนี่!" เหอซีโยนขวดยาให้อย่างไม่ใส่ใจ พูดเรียบๆ ว่า "ทายาที่แผลของเขา มันจะช่วยเร่งการรักษา แต่แผลพวกนี้ค่อนข้างพิเศษ ดังนั้นอาจจะต้องใช้เวลาเดือนนึงกว่ารอยแผลเป็นจะหายสนิท"