เฉิงเยว่ได้ยินคำพูดของจาง หยาง เธอลุกขึ้นทันที คว้าผ้าห่มมาสะบัด คลุมร่างของเซี่ย เสวี่ยเอาไว้
"พอแล้ว นอนได้แล้ว"
จาง หยางมองการกระทำของเฉิงเยว่ ได้แต่ยิ้มเจื่อน "เธอนี่ใจดีจริงๆ นะ"
แต่จาง หยางก็เห็นว่า หลังจากความวุ่นวายทั้งคืน ทั้งเซี่ย เสวี่ยและเฉิงเยว่ต่างก็ดูเหนื่อยล้า เขาจึงยอมประนีประนอม นอนแบบนี้ก็แล้วกัน
จาง หยางคิดแบบนั้น แต่กลับไม่สามารถข่มตาหลับได้เลย